Να ζωγραφίζω μ’ άρεσε φτερούγες στο κλουβί μου
για να νικώ τους φόβους μου με λόγια του αέρα
με λόγια της παρηγοριάς που λογικά δε στέκουν
και είναι μια ψευδαίσθηση ξεγέλασμα του νου μας.
Δεν το μπορώ να φανταστώ πως η ζωή μας όλη
θα είναι το «μπουσούλισμα» σε τούτον τον πλανήτη
με μόνη επιδίωξη την καλοπέρασή μας.
Ε, δεν μπορεί κι άλλο σκοπό θα ‘χει η ύπαρξη μας.
Γνωρίζω, παραμύθιασμα είναι το δίχως άλλο….
Ωστόσο, σαν τον Ίκαρο, πετάω και ας πέσω.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου