Ποιος είπε ότι ο δρόμος για την κόλαση
είναι στρωμένος με καλές προθέσεις;
Στην δική μας περίπτωση, ο δρόμος για την δραχμή
είναι γεμάτος με προθέσεις άκρως κερδοσκοπικές.
Η «συμμορία της δραχμής» δεν είναι μία ιστορία
που θα την διηγούμαστε στα παιδιά μας,
όπως κάνουμε με τον Ρομπέν των Δασών
ή την κοιμωμένη βασιλοπούλα.
Ο εφιάλτης είναι ίσως πιο κοντά
για να αποδώσουμε τα δρώμενα...
Η συμμορία της δραχμής είναι μία
πολυσυλλεκτική παρέα.
Είναι άγνωστο αν διαθέτει ένα ενιαίο
διευθυντικό κέντρο.
Το σίγουρο είναι ότι οι ετερόκλητες δυνάμεις
που αγωνίζονται καθημερινά για να μας στείλουν
στην Κόλαση, συναντούν μικρές δυνάμεις αντίστασης.
Δεν υπάρχουν πολιτοφύλακες για να υπερασπιστούν
τα συμφέροντα μιας συντεταγμένης πολιτείας.
Γι΄ αυτό και οι συμμορίες κάνουν πάρτι...
Ποιοι είναι αυτοί που συμπεριφέρονται
ως κοινοί πλιατσικολόγοι;
Κρατικοδίαιτοι «επιχειρηματίες» που θέλουν
να συνεχιστεί η Οθωμανικού τύπου
οργάνωση του ελληνικού κράτους, χρεοκοπημένοι
που θα ήθελαν να δουν να χάνονται τα χρέη τους
μέσα σε έναν γενικό χαμό, αθεράπευτοι νοσταλγοί
των σοβιέτ που βλέπουν την Ευρώπη
ως τον μεγαλύτερο ιδεολογικό τους εχθρό,
επικίνδυνοι εθνικιστικοί κύκλοι που ονειρεύονται
την προσέγγιση της ορθόδοξης Ελλάδας
με την «μαμά Ρωσία».
Όλα αυτά θα ήταν αδιανόητα αν η κρίση
δεν είχε δημιουργήσει τις ιδανικές συνθήκες
για ένα «ατύχημα».
Τα συμφέροντα είναι πολλά και αντικρουόμενα.
Υπάρχουν διεθνείς κερδοσκόποι που έχουν ποντάρει
στην κατάρρευση της ευρωζώνης και ευνοούν
τα πιο ακραία σενάρια. Πιθανότατα χρηματοδοτούν
και τις πλέον ακραίες φωνές, αλλά αυτό
δεν θα μπορέσουμε να το αποδείξουμε...
Ταυτόχρονα, όμως, έχουν έρθει στο προσκήνιο
κι άνθρωποι που πιστεύουν ότι έχουν έρθει
σε αυτό τον κόσμο για να εκτελέσουν
μία ιστορική μεσσιανική αποστολή.
Στην Ελλάδα της κρίσης και των ακροτήτων
που δημιουργεί αυτή, ευνοείται η καλλιέργεια
απόψεων που γειτνιάζουν επικίνδυνα με τα όρια
επιστημών όπως η ψυχιατρική. Κάτι ανάλογο
έχει συμβεί κι άλλες φορές στην ιστορία
της ανθρωπότητας, με ολέθριες
κάθε φορά συνέπειες για τους λαούς.
Τι μπορεί να βγει μέσα από αυτό το εκρηκτικό κοκτέιλ;
Σίγουρα όχι κάτι καλό. Όταν πετάς μία βόμβα
δεν μπορείς να περιμένεις ότι αντί για θάνατο
θα σκορπίσεις την ελπίδα.
Μόνο ένας παρανοϊκός θα πίστευε κάτι τέτοιο.
Το ερώτημα είναι αν υπάρχουν σήμερα δυνάμεις
ικανές να αποτρέψουν το μοιραίο.
Να εκτροχιάσουν αυτό το δρομολόγιο της ιστορίας
και να μην γίνει έτσι πραγματικότητα η επόμενη
διαφαινόμενη στάση με μία Ελλάδα
έξω από το πολιτικό και οικονομικό
γίγνεσθαι της Ευρώπης.
Όχι, μην αναζητάτε την λύση οπωσδήποτε
σε αυτές τις εκλογές. Αλλά στις δυνάμεις
που συναντάτε καθημερινά μέσα στην κοινωνία.
Το κακό είναι ότι έχουμε μεγαλώσει μέσα
σε έναν κόσμο δομημένο από τις αρχές της βοήθειας
Μάρσαλ και βλέποντας ταινίες
που οι καλοί λευκοί σωζόντουσαν
στο τέλος με την έλευση του ιππικού.
Ο ποιητής της αρχαιότητας μπορούσε
να αναζητήσει την λύση στον από μηχανής Θεό.
Ο «συγγραφέας» του σύγχρονου δράματός μας
έχει μάλλον πάρει διαζύγιο με τα θεία.
Αλλιώς θα μας είχε ήδη λυπηθεί...
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου