Μας θρέφουν τρύπια όνειρα, φαντάσματα ελπίδες
και παραμύθια που παιδιά, μας είχανε ταΐσει.
Έχουν ριζώσει μέσα μας κι αν πας να ξεριζώσεις
με λογική, τα κόκαλα, μπορεί να ‘χουν τρυπήσει.
Ξερίζωμα και κάψιμο κάποιοι μας συμβουλεύουν
μα οι ουλές για πάντοτε θα δείχνουν τα σημάδια.
Μα γίνεται με τα παλιά, τα υλικά, να χτίσεις
καινούργιο οικοδόμημα και μέσα του να ζήσεις;
Ναι, γίνεται μα σπάνια αρκεί να το θελήσεις.
Μα θέλει γενναιότητα, με αρετή και τόλμη.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου