Όταν χαρακτήρισα τη Νίκη Κεραμέως «μεγάλη απογοήτευση»
για τον φιλελεύθερο χώρο, πίστευα και την τελευταία λέξη που άφησα
να διαφύγει από την … δηλητηριώδη γραφίδα.
Και τώρα που θα σας πω ότι η Νίκη Κεραμέως έκανε χτες μεταρρυθμιστικά άλματα,
το πιστεύω, επίσης, ακράδαντα.
Μπορεί να συμβαίνουν και τα δύο;
Ασφαλώς! Την πρώτη περίοδο είχαμε μία άτολμη Νίκη.
Τώρα έχουμε μία Νίκη αποφασισμένη να προχωρήσει, ακόμη κι αν χάσει.
Αυτή την Νίκη θέλουμε!
Η αλήθεια είναι ότι η θητεία ενός φιλελεύθερου υπουργού Παιδείας
μοιάζει με αποστολή αυτοκτονίας σε θάλαμο αερίων.
Η κυρία Κεραμέως είχε δύο επιλογές.
Ή να έρθει σε σύγκρουση με όλο το κατεστημένο στην Παιδεία και να συντριβεί
ή να υποχωρήσει και να μην κάνει το παραμικρό.
Επέλεξε, τελικά, την πρώτη οδό και αυτό είναι καλό για την χώρα.
Ότι θα συντριβεί, θα συντριβεί.
Δεν θα το αποφύγει.
Όπως συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν με δύο άλλες σημαντικές κυρίες
που επιχείρησαν μεταρρυθμίσεις στον χώρο της Παιδείας.
Αλλά οι μάχες πρέπει να δίνονται, ακόμη κι αν οι πιθανότητες επιτυχίας είναι μικρές.
Η Αριστερά θα βρει λόγους για να τινάξει στον αέρα και αυτή την προσπάθεια.
Θα πατήσει πάνω στην αστυνόμευση των ΑΕΙ και στο τέλος που επιχειρείται
στο καθεστώς των αιώνιων φοιτητών και θα προσπαθήσει
να δημιουργήσει συνθήκες Μάη του '68.
Διότι η Αριστερά δεν ενδιαφέρεται για την πρόοδο.
Η ηγεσία τους εμπιστεύεται τα δικά της παιδιά στην ιδιωτική εκπαίδευση
και στα ακριβά πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Για τα παιδιά των άλλων επιφυλάσσουν ένα διαλυμένο εκπαιδευτικό σύστημα,
επειδή μόνο μέσα από ένα τέτοιο σύστημα μπορούν να αντλούν μέλη
για τον κομματικό τους στρατό.
Αν αποδεχόντουσαν ένα άλλο σχολείο, θα ήταν σαν να κατέστρεφαν
με τα χέρια τους την μονοκαλλιέργεια της δημιουργίας επαναστατικών πυρήνων…
Κι αυτή η μεταρρυθμιστική προσπάθεια, λοιπόν,
θα τεθεί υπό έντονη αμφισβήτηση.
Όπως και όλες οι προηγούμενες.
Αλλά θα πρέπει να επαναλαμβάνεται μέχρι να πετύχει!
Μέχρι η ελληνική κοινωνία να αποδεχτεί ότι ο δυτικός κόσμος προοδεύει επειδή
η ιδεολογία της Αριστεράς έχει ηττηθεί κατά κράτος εδώ και χρόνια.
Ναι, η Νίκη Κεραμέως είναι ένας ακόμη πολιτικός που θα χάσει μια μάχη.
Αλλά η «θυσία» της είναι απαραίτητη για να κερδηθεί ο πόλεμος.
Και αυτό θα το πιστωθεί, όπως συνέβη και με την Άννα Διαμαντοπούλου
και την Μαριέττα Γιαννάκου.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr
Απαραίτητη διευκρίνηση:
Όλα τα άρθρα γνώμης δεν εκφράζουν απαραίτητα
και την δική μας άποψη αλλά
τα δημοσιοποιούμε για να γίνουν αφορμή
για διάλογο και μόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου