Χαμογελώντας να διαβείς την πύλη του θανάτου
όπως αρμόζει σε αυτούς που το ‘χουν καταλάβει
πως η ζωή ανέκαθεν σαν αστραπή πως ήταν.
απ’ το σκοτάδι στην ζωή και πάλι στο σκοτάδι.
Μα φυσικά και την ζωή θα πρέπει ν’ αγαπάμε
μα δεν αρμόζουν κλάματα σαν έλθει και το τέλος.
Τον Κέρβερο μην φοβηθείς μπορείς να τον χαϊδέψεις
και δίχως σάρκα γελαστά να μπεις μέσα στην βάρκα.
Με τον Ερμή, ψυχοπομπό, αν πιάσεις και φιλίες
θα σε περάσει δωρεάν ακόμη κι ο βαρκάρης.
Πάν Καρτσωνάκης
2 σχόλια :
Τάκη δικό σου είναι;Μπράβο,πολύ μου άρεσε!!!!!
Ευχαριστώ Αντώνη. Ναι, όντως δικό μου και το υπογράφω άλλωστε.
Δημοσίευση σχολίου