Είναι μηδέν και άπειρο, το νόημα του κόσμου;

Αυτοί που πλάθουν όνειρα κοιτάζοντας το μέλλον

νιώθουν καλύτερα εκτός κι όχι εντός πορείας.

Πάντοτε ζουν ασύμβατα ισορροπούν στην κόχη 

στα σύνορα παρθενικών, της σκέψης, ταξιδιών τους.

Τι‘ναι θεός, τι άνθρωπος, μια ύπαρξη,ιδέα;

Είναι μηδέν και άπειρο, το νόημα του κόσμου;

Ποιο σε τυφλώνει πιο πολύ και τίποτα δεν βλέπεις;

Είναι το φως το δυνατό ή το σκοτάδι μήπως;

Είναι θεριό, ο άνθρωπος, ή μήπως και τα δύο;

Είναι θεριό μα και μπορεί, σχεδόν θεός να γίνει.

                                         Πάν Καρτσωνάκης