Δευτέρα 31 Αυγούστου 2020

.........το μηδέν και τ’ άπειρο, αιώνια μαλώνουν.

Πάνω στην άμμο έγραψα και το ‘σβησε το κύμα
το όνομά της, μια καρδιά και το δικό μου δίπλα.
Μόνο το βέλος έλειπε σκέφτηκα πριν το βάλω
αν όντως είναι μια πληγή, ο έρωτας ή όχι.

Έφτιαξα κάστρο και ψηλά κάρφωσα μια σημαία
ολόλευκη, ναι σαν κι αυτήν ανακωχή που κάνουν.
Αυτό το φωτογράφισα στο messenger στο στέλνω
να δεις ότι το χιούμορ μου δεν το ‘χασα ακόμη. 

Είναι αλήθεια, άρχισα σαν μυρωδιά να νοιώθω
πως το μηδέν και τ’ άπειρο, αιώνια μαλώνουν. 
                                     Πάν Καρτσωνάκης


 

Δεν υπάρχουν σχόλια :