Ανάσες, γέλια και λυγμοί αλλά και μοιρολόγια
τραγούδια γάμου και χαράς από τα χρόνια κείνα
λέξεις και σκέψεις, μυστικά πολύ καλά φυλάνε
τα μάρμαρα π’ αμίλητα στέκουν και μας κοιτάζουν…
Αλλά κι οι πέτρες που έχτιζαν τα σπίτια τους, τα τείχη.
Επίσης τα πολύχρωμα λουλούδια που αιώνες
επίμονα και συνεχώς φυτρώνουν και στολίζουν
όπως και ζούδια που σ’ αυτή την ίδια γη υπάρχουν
μιαν αίσθηση σαν άνεμος και μυρωδιές μας φέρνουν
σαν το τραγούδι των πουλιών κι ο ήχος των κυμάτων.
Ολόγυρα τα βήματα μονάχα τους μας πάνε
να βλέπουμε ερείπια που έχουν κλειδωμένα
τις ιστορίες τις παλιές, αν ξέρεις να διαβάζεις.
Αυτά μόνο την γλίτωσαν δεν έγιναν ασβέστης
ούτε τα καταχώνιασαν σ ανήλιαγα υπόγεια
σε συλλογές ιδιωτών κρυφά από τον κόσμο
να μην μπορούν σαν μάρτυρες να πουν τι κουβαλάνε
σαν κύτταρα όταν ξυπνούν, σαν σπόροι που φυτρώνουν.
Έχουμε χρέος στους νεκρούς και στις γενιές που θα ‘λθουν
στον τόπο που μας γέννησε σε μας τους κληρονόμους
ελεύθεροι, σαν άνθρωποι, αν θέλουμε να ζούμε.
Πάν Καρτσωνάκης
Ελεύθεροι, σαν άνθρωποι, αν θέλουμε να ζούμε........
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου