Δεν έχουν πάει πουθενά κι εδώ πάντοτε θα ‘ναι
μα δεν θυμούνται πια κι αυτοί ποιοι ήταν, το ξεχνάνε.
Γυρίζουν άσκοπα στη Γη γνωρίζοντας ανθρώπους
τα ήθη τους, τα έθιμα, τις γλώσσες, και τους τρόπους.
Μαθαίνουν το πώς σκέφτονται, τι τρώνε, τις θρησκείες
ακούν μες τα τραγούδια τους δικές τους ιστορίες
και αγαπούν σαν άνθρωποι ζηλεύουν κι αγαπάνε
κι όταν πεθαίνουν οι θνητοί σαν άνθρωποι πονάνε.
Μοιάζουν μ’ ανθρώπους οι θεοί κι ανάμεσά μας ζούνε
μα λίγοι μόνο τυχεροί μ’ αυτούς θα γνωριστούνε.
Πολλές φορές και οι θεοί ανθρώπους αγαπούνε
π’ αθάνατους να κάνουνε εις μάτην προσπαθούνε.
Καρτσωνάκης Πάν
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου