Νοέμβριος, σκοτείνιασε, πολύ νωρίς απόψε
κι ο ουρανός με σύννεφα που άρχισε να βρέχει
βοήθησαν διάθεση να έχω λίγο χάλια
κι άνοιξα το παράθυρο να μπει φρέσκος αέρας.
Μια μουσική ακούγεται, πλανιέται στον αέρα
και μια φωνή να τραγουδά να κλαίει μιαν αγάπη
στο κάτω-κάτω της γραφής αξίζει να πεθάνει
και τα λοιπά και τα λοιπά… ούτε βαλτός να ήταν.
Να σε ξεχάσω θα ‘θελα οι μνήμες στάζουν αίμα
από πληγές που νόμιζα πως είχαν πλέον κλείσει.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου