Τον σκέφτομαι, τον θάνατο, έτσι που με κοιτάζει
τον βλέπω ξερογλείφεται και βαριαναστενάζει.
Παρακαλώ νυχθημερόν με όλη την ψυχή μου
να μην με πάρει, χαίρομαι ακόμη την ζωή μου.
Αν θα με πάρει, θα ‘θελα στον ύπνο μου να γίνει
κι από τα όνειρα να μπω στην απεραντοσύνη.
Λένε πολλοί, ο θάνατος, δεν είναι κάτι άλλο
παρά ταξίδι της ψυχής, στο σύμπαν το μεγάλο.
Αν όμως προς το τίποτα πηγαίνουμε εντέλει
θα ήταν και παράλογο να πω πως δεν με μέλει.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου