Αυτοί οι νόμοι που, πολύ πριν οι πόλεις γίνουν κράτη, ξεχώρισαν τον άνθρωπο από τα άλλα ζώα.

Η Αντιγόνη τίμησε το σώμα τ’ αδελφού της 

πολιτισμού πανάρχαιου στους νόμους πειθαρχώντας.

Αυτοί οι νόμοι που πολύ πριν, οι πόλεις γίνουν κράτη 

ξεχώρισαν τον άνθρωπο από τα άλλα ζώα.

 

Αντίθετα απ’ την σκοπιά της πόλεως, του κράτους

παράνομη την πράξη της, προδοτική θα κρίνεις.

Ο Πολυνείκης έφερε στρατό μιας άλλης πόλης

ενάντια στον αδελφό επίορκος που ήταν.

 

Ο Τειρεσίας τελικά του Κρέοντα τη γνώμη

κατάφερε, την άλλαξε μα καθυστερημένα

κι όταν στο τέλος έθαψε το σώμα τ’ ανιψιού του

η Αντιγόνη και ο γιος είχαν αυτοκτονήσει. 

 

Τεράστιο το δίλημμα ο ποιητής που θέτει

σ’ όλους  εμάς τους θεατές 

και ποιος, από μηχανής θεός, θα δώσει λύση;

                         Πάν Καρτσωνάκης

Υ.Γ:Πολλοί ακόμη και σήμερα αναρωτιούνται

 αν η απόφασή της Αντιγόνης ήταν σωστή ή όχι

 και κάποιοι κρίνουν πως ήταν λάθος.

Ο Θάνατος, στο τέλος, δεν δίνει καμία λύση.

Εγώ, όμως θεωρώ πως η Αντιγόνη,

 ενός πολιτισμού πανάρχαιου

 στους νόμους πειθαρχώντας 

αψήφησε τον νόμο της πολιτείας 

καθώς τον θεώρησε και πολύ σωστά ως ύβρι

για μία πολιτεία που θέλει να λέγεται πολιτισμένη.

Η γενιά των Λαβδακιδών, που βασίλεψε στη Θήβα, έδωσε και στους τρεις

 μεγάλους τραγικούς πλούσιο υλικό για τη σύνθεση των τραγωδιών τους.

Σύμφωνα με τον μύθο, ο Κάδμος, ιδρυτής της Θήβας, σκότωσε 

το ιερό φίδι του Άρη που φύλαγε την πηγή του θεού. 

Ο εγγονός του Λάβδακος καταδίωξε τη λατρεία του θεού Διονύσου και αμάρτησε

 κατά του θεού. 

Ο γιος του Λάιος απήγαγε τον γιο του Πέλοπα Χρύσιππο και ο Πέλοπας 

τον καταράστηκε να πεθάνει άτεκνος ή να σκοτωθεί από το παιδί του. 

Από εκεί ξεκινούν οι συμφορές του γένους των Λαβδακιδών, 

που για τρεις συνεχόμενες γενιές υποφέρουν απ’ αυτή τη βαριά κατάρα.

 

Ο Οιδίπους, γιος του Λαΐου, σκότωσε, χωρίς να το γνωρίζει τον πατέρα του

 και παντρεύτηκε τη μητέρα του, την Ιοκάστη, με την οποία απέκτησε δύο γιους,

 τον Πολυνείκη και τον Ετεοκλή, και δύο κόρες, την Αντιγόνη και την Ισμήνη.

 Όταν αποκαλύφθηκε η τραγική αλήθεια, η Ιοκάστη απαγχονίστηκε

 και ο Οιδίπους αυτοτυφλώθηκε και αυτοεξορίστηκε. 

Σε σωζόμενο απόσπασμα της Θηβαΐδας αναφέρεται ότι ο Οιδίποδας

 καταράστηκε τους δυο γιους του να μοιράσουν την κληρονομιά του 

με οπλισμένο χέρι και να κατεβούν στον Αδη αλληλοσφαγμένοι, επειδή 

είχαν παραβεί την εντολή του να μη χρησιμοποιήσουν ποτέ το ασημένιο τραπέζι 

του Κάδμου και το χρυσό κύπελλο (δέπας), με το οποίο έπινε κρασί ο Λάιος.

 

Τα δύο αδέλφια, Πολυνείκης και Ετεοκλής, συμφώνησαν να βασιλέψουν διαδοχικά 

ανά ένα χρόνο. Πρώτος βασίλεψε ο Ετεοκλής, ο οποίος όμως αρνήθηκε 

να παραδώσει την εξουσία στον Πολυνείκη.

 Ο Πολυνείκης έφυγε από τη Θήβα και πήγε στο Άργος, όπου παντρεύτηκε 

την κόρη του βασιλιά Άδραστου. 

Μαζί με τον πεθερό του και άλλους πέντε Αργείους ηγεμόνες εκστράτευσε 

εναντίον της Θήβας, για να διεκδικήσει την εξουσία. 

Οι επτά Αργείοι αρχηγοί τάχθηκαν απέναντι από τους επτά Θηβαίους ήρωες 

που υπερασπίζονταν τις επτά πύλες της Θήβας. 

Απέναντι από τον Ετεοκλή ήταν ο Πολυνείκης.

 Η τελική μονομαχία των δύο αδερφών επιβεβαίωσε την κατάρα του Οιδίποδα.

 Τα δύο αδέρφια έπεσαν αλληλοσκοτωμένα μπροστά στα τείχη της πόλης, 

η οποία όμως σώθηκε.

 

Ο νέος άρχοντας της πόλης Κρέων, αδελφός της Ιοκάστης και θείος των παιδιών, 

εκδίδει διαταγή να ταφεί ο Ετεοκλής με τιμές, ενώ το σώμα του Πολυνείκη 

να μείνει άταφο, βορά στα σκυλιά και τα όρνια, 

γιατί θέλησε να προδώσει την πατρίδα του. 

Από το σημείο αυτό αρχίζει η υπόθεση της τραγωδίας.

Η Αντιγόνη είναι το δεύτερο από τα σωζόμενα έργα του Σοφοκλή. 

Το δίδαξε, το 442 π.Χ., κερδίζοντας την πρώτη νίκη. 

Στη νεότερη εποχή από τον μύθο της Αντιγόνης εμπνεύστηκαν αρκετοί

 ξένοι συγγραφείς. 

Ενδεικτικά αναφέρονται οι σύγχρονοι Ζ. Ανούιγ και Μ. Μπρεχτ.

H Αντιγόνη είναι βραβευμένη ταινία του Γ. Τζαβέλλα

παραγωγής 1961, βασισμένη στο ομώνυμο αρχαίο δράμα 

του Σοφοκλή με πρωταγωνίστρια την Ειρήνη Παππά.

Διανομή

Ειρήνη Παππά… (Αντιγόνη)

Μάνος Κατράκης… (Κρέοντας)

Μάρω Κοντού… (Ισμήνη)

Ίλια Λιβυκού… (Ευρυδίκη)

Γιάννης Αργύρης (φρουρός)

Νίκος Καζής… (Αίμων)

Τζαβαλάς Καρούσος… (Τειρεσίας)

Βύρων Πάλλης… (άγγελος)

Θόδωρος Μορίδης

Γιώργος Βλαχόπουλος

Θανάσης Κεφαλόπουλος