Μικρά παιδιά σαν παίζαμε στις λάσπες, στις αλάνες
πολλές φορές ματώναμε και σχίζαμε τα ρούχα
οπότε στην επιστροφή τρώγαμε και κατσάδα
τόσο γιατί ματώσαμε αλλά και για τα ρούχα.
Ποδόσφαιρο σε δίτερμα με στοίχημα δεκάρες
κι αργότερα δεκάρικα ή και γλυκά ακόμα.
Υπήρχαν όμως βέβαια κι άλλα πολλά παιχνίδια
ακόμη κι όταν νύχτωνε και κάτω απ τις λάμπες
απ τις κολόνες της ΔΕΗ αν δεν τις είχαν σπάσει
με τη σφεντόνα τους παιδιά που βάζανε σημάδι.
Νοσταλγικά θυμήθηκα τα όμορφα τα χρόνια.
Έτσι φαντάζουν πάντοτε τα παιδικά μας χρόνια.
Πάν Καρτσωνάκης
Υ.Γ: Δηλαδή, έτσι συνήθως φαντάζουν
στους περισσότερους από εμάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου