Απ το καντήλι άναβα θυμάμαι το τσιγάρο
και μου λεγε η μάνα μου - μα δε φοβάσαι Χάρο;
Είναι μεγάλη γρουσουζιά νεκρούς να κοροϊδεύεις
Το θάνατο με τη ζωή ποτέ να μη μπερδεύεις!
Ο θάνατος και οι νεκροί
είναι του άλλου κόσμου.
Στον άλλον είναι ζωντανοί,
μαζί τους και ο γιος μου!
Πώς έτρεμε, φοβότανε, η μάνα μου θυμάμαι
κάθε φορά που έλεγα, έτσι για να γελάμε
-Όνειρο είμαι αλλουνού και ζω όσο κρατήσει
και θα πεθάνω ξαφνικά, αυτός όταν ξυπνήσει!
Πάν Καρτσωνάκης
1977
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου