Σάββατο 9 Μαΐου 2020

Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει τις αντιδράσεις των κομμάτων στην αναμνηστική πλακέτα για τη μνήμη των δολοφονημένων της Μαρφίν.

Η πλακέτα στη Μαρφίν και ο ΣΥΡΙΖΑ
Το υποκατάστημα της MARFIN EGNATIA BANK στην Σταδίου 23 
όπου δύο γυναίκες και ένας άνδρας βρήκαν τον θάνατο μετά από πυρκαγιά
 που εκδηλώθηκε από ρίψη μολότοφ© ΑΠΕ-ΜΠΕ/ ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΣΑΪΤΑΣ
Πραγματική τιμή για τη μνήμη των δολοφονημένων της Μαρφίν δεν είναι
 μια αναμηστική πλακέτα, αλλά η σύλληψη και η καταδίκη των δολοφόνων τους
Μάνος Βουλαρίνος

Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει τις αντιδράσεις
 των κομμάτων στην αναμνηστική πλακέτα 
για τη μνήμη των δολοφονημένων της Μαρφίν.
Ομολογώ ότι δεν είμαι φαν των μνημείων και των εκδηλώσεων μνήμης, 
ειδικότερα όταν έχουν να κάνουν με πολύ δυσάρεστα γεγονότα
 και δεν πρόκειται για παρωδίες
 του τύπου μνημείο νεκρών ΕΡΤ αε αει εο εος ιιι λα λα λα λα λα. 
Όχι επειδή δεν καταλαβαίνω την αξία της υπόμνησης όσο γιατί φοβάμαι το εξής: 
ενώ η υπόμνηση ενός δυσάρεστου γεγονότος 
(η ανάμνηση που παρότι είναι δυσάρεστη προσπαθούμε να διατηρήσουμε δηλαδή) 
έχει σκοπό την επαγρύπνηση προς αποφυγή της επανάληψης, 
οι εκδηλώσεις μνήμης και οι τελετές δημιουργούν
 μια ψευδαίσθηση επαγρύπνησης. 
Αντικαθιστούν την πραγματική και καθημερινή επαγρύπνηση 
με ένα «το κάναμε το χρέος μας και φέτος, του χρόνου πάλι».

Αυτά σκεφτόμουν και για την πλακέτα και για την εκδήλωση στη μνήμη
 των δολοφονημένων τραπεζικών της Μαρφίν.

Κι αυτό γιατί πιστεύω ότι πραγματική τιμή για τη μνήμη
 των δολοφονημένων της Μαρφίν δεν είναι μια αναμηστική πλακέτα,
 αλλά η σύλληψη και η καταδίκη των δολοφόνων τους. 
Κι ακόμα μεγαλύτερη τιμή, ακόμα μεγαλύτερη δικαίωση, η επιβολή του νόμου
 που εμποδίζει τα τάγματα εφόδου όπως αυτό των δολοφόνων
 να δρουν ανενόχλητα στη χώρα. 
Όποιος πραγματικά θέλει να τιμήσει τους δολοφονημένους τραπεζικούς 
θα δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε στην Ελλάδα οι δολοφόνοι 
και οι τραμπούκοι είτε είναι στη φυλακή, είτε αναγκάζονται να καταπιέσουν 
τις παρορμήσεις τους επειδή ξέρουν ότι διαφορετικά θα έχουν συνέπειες. 
Η αναμνηστική πλακέτα δυστυχώς ούτε να συλλάβει μπορεί, 
ούτε να καταδικάσει, ούτε να επιβάλει τους κανόνες
 κοινωνικής συνύπαρξης που ονομάζουμε νόμους.  

Η άρνηση όμως του ΣΥΡΙΖΑ να συμμετάσχει στην εκδήλωση με έκανε 
να καταλάβω ότι αυτή η τελετή και αυτή η πλακέτα μπορεί
 να μη συλλαμβάνουν και να μην επιβάλλουν νόμους, αλλά κάνουν 
κάτι εξίσου σημαντικό. 
Αποκαλύπτουν ποιοι είναι με τη δημοκρατία και ποιοι όχι και τόσο.
 Υπενθυμίζουν ότι η πεποίθηση του Αλέκση σύμφωνα με την οποία
 οι μολότοφ είναι κακές ή καλές ανάλογα με τη μεριά στην οποία 
βρίσκεσαι όταν πέφτουν, εξακολουθεί να ισχύει και να καθορίζει 
τη στάση της ελληνικής αριστεράς.

Δεν ξέρω πόσοι το θυμάστε, αλλά πριν από λίγα χρόνια 
οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχαν κανένα πρόβλημα να βρεθούν 
σε μια εκδήλωση στο Καστελόριζο πλάι-πλάι
 με τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής.
 Και ήταν λογικό. Μπορεί με τη Χρυσή Αυγή να τους χωρίζουν πολλά
 (σχήμα λόγου, βασικά τα μόνα που, τυπικά, τους χωρίζουν είναι 
το μεταναστευτικό και τα «εθνικά») αλλά τους ενώνουν η απέχθεια
 για την αστική δημοκρατία, τον καπιταλισμό, την παγκοσμιοποίηση, 
την ελευθερία, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τον φιλελευθερισμό κτλ.   

Όμως η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ δεν είναι Χρυσή Αυγή.
Κι έτσι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αρνούνται να σταθούν στο πλάι τους 
για να καταδικάσουν μια στυγνή δολοφονία 
και θα κάνουν δική τους εκδήλωση μια άλλη ώρα. 
Πιθανότατα γιατί ξέρουν πως τόσο η Νέα η Δημοκρατία
 όσο και το ΠΑΣΟΚ στ’ αλήθεια απεχθάνονται την τρομοκρατία
 και τους τρομοκράτες και στ’ αλήθεια θέλουν πολύ να βρεθούν οι δολοφόνοι.

Τι δουλειά έχουν οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ μαζί τους;

ΣΧΕΤΙΚΑ
Παραιτήθηκε το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ
μετά τη χυδαία επίθεση κατά Μητσοτάκη-Τσιόδρα ΕΔΩ
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, η πλακέτα που θα μπει 
το Σάββατο στην οδό Σταδίου από μόνη της 
δεν θα εμποδίσει την επανάληψη τέτοιων δολοφονιών. 
Θα μας θυμίσει, όμως, για άλλη μια φορά τη γραμμή 
που χωρίζει αυτούς που προτιμούν τη δημοκρατία
 από αυτούς που απλώς θέλουν να τη χρησιμοποιήσουν
 και αυτούς που σιχαίνονται τη βία από αυτούς
 που δεν τους ενοχλεί και τόσο αρκεί
 να «ειναι στην σωστή πλευρά». Και μπράβο της.  

Υ.Γ. Η ξεχωριστή τελετή του ΚΚΕ δεν είναι το ίδιο αποκαλυπτική.
 Η κατάλυση του πολιτεύματος είναι ένας στόχος που έτσι κι αλλιώς 
κανένα στελεχος του ΚΚΕ δεν αρνείται, οπότε η αποφυγή της συνύπαρξης 
με τα κόμματα που προτιμούν τη δημοκρατία είναι η πάγια τακτική 
των συντρόφων του Περισσού.

Υ.Γ. 2  Η περίπτωση του κόμματος του ανθρώπου-παγώνι είναι θέμα 
περισσότερο ψυχιατρικό παρά πολιτικό. 
Μόνο ψυχίατρος μπορεί να εξηγήσει πού και πώς το κόμμα που πρότεινε, 
εν αγνοία της, τη μητέρα του Φύσσα για πρόεδρο της Δημοκρατίας 
βρίσκει το θράσος να πει ότι 
«δεν συμμετέχει στην πολιτική εκμετάλλευση κανενός θύματος». 
Οι υπόλοιποι θα θαυμάσουμε την προσπάθεια να αθωωθούν (τουλάχιστον ηθικά) 
οι δράστες με όπλο την άποψη ότι για τη δολοφονία των τραπεζικών 
φταίνε τα μνημόνια.
 Ναι, μοιάζουν με φιλοχουντικούς που λένε ότι 
για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου 
φταίει ο Ψυχρός Πόλεμος. 
Τόσο άρρωστοι είναι. 
Ή μαλλον, τόσο άρρωστοι.
Απαραίτητη διευκρίνηση:
Όλα τα άρθρα γνώμης δεν εκφράζουν απαραίτητα 
και την δική μας άποψη αλλά 
τα δημοσιοποιούμε για να γίνουν αφορμή
για διάλογο και μόνο.

Δεν υπάρχουν σχόλια :