Θα ’ρθει μια μέρα που δε θα ξέρω ποιος είμαι.

ΘΑ ’ΡΘΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ

Θα ’ρθει μια μέρα που δε θα ξέρω ποιος είμαι.

Δε θα μπορώ να χτίσω ένα λόγο

να ψελλίσω ένα πρόσωπο.

Θα ’ρθει μια μέρα που δε θα ’μαι μόνο πολύ λυπημένος.

Θα ’μαι χαμένος σ’ έναν κόσμο ξένο για μένα

θα ’χω κιόλας απ’ αυτόν ξεχαστεί.

Θα ’ρθει μια μέρα που δε θα ’χω τίποτε ωραίο

 να σου χαρίσω.

Θα κλείσω μόνο τα μάτια

Και θα προσπαθήσω να σε δω

 μ’ έναν τρόπο αλλιώτικο.

Μα ούτε τα ριγηλά σκιρτήματα του κορμιού σου

θα μπορέσω να θυμηθώ

ούτε τα φλογερά μας οράματα

θα είμαι σε θέση να τραγουδήσω.

Κι έτσι όπως ήρθα, ξένος κι απελπισμένος

θα κινήσω να φύγω.

Θα γυρίσω πάλι σε κείνο το σκοτεινό τίποτα

χωρίς να κρατώ τίποτα πάνω μου.

έξω μόνο απ’ τα βαθιά σημάδια

 που θα ’χουν αφήσει στο σώμα μου

τα εγκαυστικά φιλιά σου.

Κι απ’ της φωνής σου τα χάδια 

που είναι χαραγμένα στους στίχους μου.

Μ’ αυτά, μόνο απ’ αυτά

εκεί που θα πάω, ίσως

μπορέσω να με γνωρίσουν.

Θανάσης Κωσταβάρας

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΑΥΡΙΑΝΗΣ ΕΞΟΡΙΑΣ

Έψαχνα μέσα στις λύπες μου,

 να βρω τ’ αρχαία φτερά μου.

Μα στα όνειρά μου χιόνιζε πάντα.

Κι ήμουνα μόνος στον κόσμο.

Ήμουνα μόνος κι απελπισμένος

σ’ έναν κόσμο που περνούσε πλάι μου αδιάφορος.

Όπως όταν περνάει μέσα στη νύχτα ένα πλοίο κατάφωτο.

Με τις ορχήστρες του στα σαλόνια να παίζουν.

Κι έτσι, αργά και σίγουρα κι επιβλητικά

περνάει πλάι σ’ έναν ναυαγισμένο και χάνεται.

Θανάσης Κωσταβάρας

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Μη με ρωτάτε γιατί έρχομαι κι επανέρχομαι.

Γιατί με βασανίζουν τα ίδια θέματα πάντα.

Στο βάθος δεν έκανα τίποτ’ άλλο

παρά να μιλώ για το αίμα μου.

Για τις μέρες που υπήρξαν τόσο θολές.

Για τις νύχτες τις τόσο τρομερές και απάνθρωπες.

Γι’ αυτό φαίνομαι τόσο μονότονος, τόσο περιορισμένος.

Πιασμένος στο ίδιο δόκανο πάντα.

Γιατί δεν μπόρεσα να ξεφύγω 

απ’ αυτόν τον τρομερό εφιάλτη.

Απ’ τον τετρακέφαλο σκύλο 

που δε μ’ άφησε ούτε λεπτό.

Θέλω να πω, η ζωή μου στάθηκε μετρημένη.

Απ’ τον ένα, όχι στον άλλο φόβο, στον ίδιο πάλι. 

Γι’ αυτό.

Θανάσης Κωσταβάρας

Ο Θανάσης Κωσταβάρας γεννήθηκε

 στην Ανακασιά του Βόλου το 1927 όπου πέρασε

 τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια. 

Αποφοίτησε από την Οδοντιατρική Σχολή 

του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1954

 και εργάστηκε ως οδοντίατρος. 

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής

 εντάχθηκε στην Εθνική Αντίσταση. 

Για την αγωνιστική του δράση, την οποία συνέχισε

 και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, διώχτηκε

 και φυλακίστηκε. 

Στο χώρο της λογοτεχνίας παρουσιάστηκε το 1956 

με την έκδοση της ποιητικής συλλογής

 «Αναζήτηση», το 1956. 

Ασχολήθηκε, επίσης, με την πεζογραφία και το θέατρο. 

Έργα του μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά,

 πολωνικά και γερμανικά. 

Πέθανε στην Αθήνα, το 2007.