Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2013

Μακριά από τους ανθρώπους που φθίνουν με τις εποχές…

Φθινοπώριασε…
Προς τι όμως ο πόθος για παντοτινό ήλιο;
Εμείς είμαστε στρατευμένοι 
στην ανακάλυψη του θείου φωτός…
Μακριά από τους ανθρώπους 
που φθίνουν με τις εποχές…
Φθινόπωρο…
Η βάρκα μας μετέωρη μες στην ασάλευτη ομίχλη
επιστρέφει στο λιμάνι της δυστυχίας…
στην απέραντη πολιτεία με τον ουρανό
 λεκιασμένο από φωτιά και λάσπη…
Κουρέλια που σαπίζουν…
Μουσκεμένο στη βροχή ψωμί…
Μέθη… μέθη… μέθη…
Και χιλιάδες έρωτες που με σταύρωσαν…
Δε θα σταματήσει πια αυτή η λάμια
να εξουσιάζει εκατομμύρια ψυχές και σώματα νεκρών
που θα αντιμετωπίσουνε τη θεία κρίση…
Ο εαυτός μου…
Κοιτάζω πάλι τον εαυτό μου…
Κοιτάζομαι ξανά…
Το δέρμα μου φαγωμένο από το πύο και την πανούκλα…
Στα μαλλιά μου σκουλήκια
και στην καρδιά μου παντού σκουλήκια …
Ξαπλωμένος ανάμεσα σε άγνωστους χωρίς ηλικία, 
χωρίς αισθήματα…
Θα μπορούσα να πεθάνω εδώ…
Τι φριχτή ανάμνηση…
Σιχαίνομαι την κακομοιριά και ο χειμώνας
 με τις ανέσεις του με φοβίζει…
Καμιά φορά βλέπω στον ουρανό απέραντες ακτές…
Πλημμυρίζουν από χαρούμενα έθνη
 ντυμένα στα λευκά…
Από πάνω μου ένα μεγάλο χρυσό καράβι
 με τις πολύχρωμες σημαίες του
Να ανεμίζουν στην πρωινή αύρα…
Επινόησα όλες τις γιορτές…
Έζησα όλους τους θριάμβους… Όλα τα δράματα…
Προσπάθησα να δημιουργήσω καινούρια λουλούδια…
Καινούρια άστρα… Καινούρια σώματα… 
Καινούριες γλώσσες…
Πίστεψα ότι απέκτησα υπερφυσικές δυνάμεις…
Και λοιπόν;
Πρέπει να θάψω μια για πάντα τη φαντασία μου 
και τις αναμνήσεις μου… 
Η μεγάλη δόξα του καλλιτέχνη έχει πάει περίπατο… 
Θα ζητήσω συγγνώμη 
που έζησα μες στο ψέμα και φύγαμε…
Ούτε ένα αγαπημένο χέρι…
Ούτε ένα;
Πουθενά βοήθεια…
Πουθενά;
Τα ποιήματά του χαρακτηρίστηκαν 
ως λογοτεχνικές ωρολογιακές βόμβες. 
Για τον Αλμπέρ Καμί
 ήταν «ο ποιητής της εξέγερσης 
και μάλιστα ο σημαντικότερος από όλους».
 Γάλλοι ομότεχνοί του τον αποκάλεσαν «Μεσσία».
 Δεν δέχτηκε καμιά επιρροή
 και επηρέασε τους πάντες. 
Σύμφωνα με τον Πωλ Βαλερύ 
«όλη η γνωστή λογοτεχνία
 είναι γραμμένη στη γλώσσα 
της κοινής λογικής - εκτός από εκείνη
 που έχει γράψει ο Ρεμπώ».
O Αρθούρος Ρεμπώ (ή Ρεμπό)
Arthur Rimbaud,
 πλήρες όνομα Ζαν-Νικολά-Αρτύρ Ρεμπώ,
20 Οκτωβρίου 1854 - 10 Νοεμβρίου 1891 
ήταν Γάλλος ποιητής. 
Θεωρείται ένας από τους μείζονες εκπροσώπους 
του συμβολισμού, με σημαντική επίδραση
 στη μοντέρνα ποίηση, παρά το γεγονός
 πως εγκατέλειψε οριστικά τη λογοτεχνία
 στην ηλικία των είκοσι ετών. 
Από το σύνολο του έργου του ξεχωρίζουν 
οι ποιητικές συλλογές Εκλάμψεις 
και Μια Εποχή στην Κόλαση. 
Η τελευταία υπήρξε το μοναδικό βιβλίο 
του Ρεμπό που δημοσιεύτηκε κατόπιν επιθυμίας
 και ενεργειών του ίδιου, ενώ σημαντικό μέρος
 των ποιημάτων του δημοσιεύτηκαν 
ενόσω ήταν εν ζωή αλλά χωρίς 
τη συγκατάθεσή του ή εν αγνοία του.
Απαγγελία Γιώργος Κιμούλης.

Δεν υπάρχουν σχόλια :