ΣΤΙΧΟΙ 1377-1388
οὐ δῆτα τοῖς γ᾽ ἐμοῖσιν ὀφθαλμοῖς ποτε·
οὐδ᾽ ἄστυ γ᾽ οὐδὲ πύργος οὐδὲ δαιμόνων
ἀγάλμαθ᾽ ἱερά, τῶν ὁ παντλήμων ἐγὼ
κάλλιστ᾽ ἀνὴρ εἷς ἔν γε ταῖς θήβαις τραφεὶς
ἀπεστέρησ᾽ ἐμαυτόν, αὐτὸς ἐννέπων
ὠθεῖν ἅπαντας τὸν ἀσεβῆ, τὸν ἐκ θεῶν
φανέντ᾽ ἄναγνον καὶ γένους τοῦ Λαΐου.
τοιάνδ᾽ ἐγὼ κηλῖδα μηνύσας ἐμὴν
ὀρθοῖς ἔμελλον ὄμμασιν τούτους ὁρᾶν;
ἥκιστά γ᾽· ἀλλ᾽ εἰ τῆς ἀκουούσης ἔτ᾽ ἦν
πηγῆς δι᾽ ὤτων φραγμός, οὐκ ἂν ἐσχόμην
τὸ μὴ ἀποκλῇσαι τοὐμὸν ἄθλιον δέμας,
Όχι! ποτέ στα μάτια μου γλυκειά δεν θα ’τον
ούτε κ’ η πόλις ουδ’ οι πύργοι των θεών, ούτε
τ΄αγάλματα τα σεβαστά που εγώ πια τώρα,
--ο μόνος που έζησα ευτυχής στας Θήβας μέσα--
τον εαυτό μου στέρησα από τούτα πλέον.
Ατός μου εγώ κηρύττοντας την εξορία
εκείνου, που οι αθάνατοι τον φανερώσαν
ανόσιον, της γενεάς του Λαΐου βλαστάρι,
έτσι κηρύττοντας εγώ το αίσχος ο ίδιος,
--μπορούσα να τους έβλεπα τους Θηβαίους με μάτια
ανοιχτά; Κι αν ημπόραγα τ’ αυτιά να φράξω
να μην ακούω, θα το ’καμνα, να γείνω πλέον
όχι μόνο θεότυφλος, κουφός να γείνω.
Έτσι θενά τ’ απόκλεινα τ’ άθλιο κορμί μου.
Μετάφραση: Φώτος Πολίτης
Η τραγωδία «Οἰδίπους Τύραννος»
είναι έργο του Σοφοκλή.
Η χρονολογία συγγραφής του έργου
θεωρείται άγνωστη. Εικάζεται ότι παρουσιάστηκε
τελικά για πρώτη φόρα το 428 π.Χ.
Πολλοί κριτικοί, συμπεριλαμβανομένου
και του Αριστοτέλη, θεωρούν τον Οιδίποδα Τύραννο
ως την κορυφαία τραγωδία που έχει γραφτεί ποτέ.
Βασίζεται στο Θηβαϊκό δραματικό κύκλο,
ή κύκλο των Λαβδακιδών. Κεντρική ιδέα είναι
η θέση πως ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ
να ξεφύγει από το πεπρωμένο του.
Ολόκληρη η παράσταση εδώ:
Μια μεγάλη παράσταση του Εθνικού Θεάτρου
που έκανε παγκόσμια περιοδεία και είχε παντού
αποθεωτική υποδοχή.
Η μαγνητοσκόπησή της έγινε το 1974 στην Ιαπωνία.
Μάνος Κατράκης, Αλέκα Κατσέλη
Σκηνοθέτης: Τάκης Μουζενίδης
Σκηνικά -- Κοστούμια: Διονύσης Φωτόπουλος
Χορογραφία: Μαρία Χορς
Μουσική: Στέφανος Βασιλειάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου