Μα τι τα θέλουμε τα όπλα, τα κανόνια, τα σπαθιά;

Μα γιατί αλήθεια σας έκανε τόση εντύπωση το «παρών» του Σύριζα

 στις αμυντικές δαπάνες; 

Επρόκειτο για το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου. 

Η αριστερά παγίως δεν γουστάρει το χακί και τα ντουφέκια. 

Όπως έλεγαν και τα παλιά τους τραγούδια, «τι τα θέλουμε τα όπλα, 

τα κανόνια, τα σπαθιά, να τα φτιάξουμε εργαλεία να δουλεύει η εργατιά». 

Που τα θυμήθηκα τα αντάρτικα του Πέτρου Πανδή θα αναρωτηθείτε. 

Αμ δεν τα θυμήθηκα εγώ, εκείνοι τα ξεθάβουν με την στάση τους.

Βέβαια πέρυσι ο Σύριζα υπερψήφισε τις αμυντικές δαπάνες του προϋπολογισμού, 

αλλά υπάρχει εξήγηση. Το 2019 ήταν ακόμα κάτω από την επήρεια του vertigo

 της εκλογικής ήττας και των απόνερων του έρωτα τους 

με το αρβυλοφορεμένο Πάνο Καμένο, οπότε δεν ήξεραν 

ούτε τι έλεγαν ούτε τι έκαναν. 

Φέτος ξαναήρθαν στα ίσα τους. Σας θυμίζω ότι (με εξαίρεση του 2019), 

ο Σύριζα ως αντιπολίτευση καταψήφιζε παγίως τις αμυντικές δαπάνες 

από την στιγμή της γέννησης του.

Θα μου πείτε, μα είναι δυνατόν, με τον ίδιο αρχηγό, μέσα σε μια δεκαετία 

το κόμμα να έχει αλλάξει τρεις θέσεις; 

Καταψήφιση, υπερψήφιση και παρών; 

Προφανώς είναι, το αποδεικνύουν τα πρακτικά των ψηφοφοριών της Βουλής.

 Φυσικά αυτό το γαϊτανάκι δεν δείχνει σοβαρό κόμμα.

 Ειδικά δε η αντιπαραβολή του πέρυσι με το φέτος, μάλλον πολιτική

 σχιζοφρένεια αναδεικνύει.

 Πέρυσι που τα πράγματα ήταν σχετικά ήσυχα υπερψήφισε, φέτος που πάμε

 ντουγρού για πόλεμο ψηφίζει «παρών», συνοδεύοντας το 

από μια ρητορική που άνετα θα δικαιολογούσε σκληρή καταψήφιση.

Ας μην βαυκαλιζόμαστε επί του θέματος. 

Δεν υπάρχει προοπτική ενιαίου εθνικού μετώπου

 αν αγριέψουν πολύ τα πράγματα με τους Τούρκους.

 Η κυβέρνηση θα ναι μόνη της, άντε με την Φώφη που σέρνει την παράδοση 

του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ και τον Βελόπουλο που το παίζει εθνικιστής.

 Η αριστερά, σε μια ακραία ελληνοτουρκική κρίση θα προσπαθήσει 

να επωφεληθεί κομματικά και μόνο.

 Πριν την κρίση θα απαιτεί σκληρή στάση, 

κατά την διάρκεια της θα κάνει το κορόιδο 

και μετά θα ζητήσει τον λόγο 

ανεξαρτήτως αποτελέσματος.

Αν δεν πάρουμε όπλα θα λέει ότι η δεξιά αφήνει την χώρα ανυπεράσπιστη, 

μόλις τα πάρουμε θα καταγγείλει την αγορά ως σκάνδαλο, 

αν δεν χρησιμοποιηθούν θα μιλήσει για δειλία και υποχωρητικότητα, 

αν χρησιμοποιηθούν θα μιλήσει για τυχοδιωκτισμό, αν χάσουμε 

στην αντιπαράθεση θα ζητήσει κρεμάλες κι αν κερδίσουμε θα καταγγείλει 

ότι έπρεπε να κερδίσουμε περισσότερα. 

Δεν είναι εικασίες αυτά, προκύπτουν από την στάση της 

και από την ερμαφρόδιτη πολιτική της επί των εθνικών θεμάτων διαχρονικά.

Οπότε το εθνικό μέτωπο θα προχωρήσει άνευ Αλεξίου Τσίπρα και τους συν αυτώ. 

Το πολύ-πολύ, την ώρα της εθνικής πίεσης και των μεγάλων διλημμάτων 

που θα διαχειριστεί ο πρωθυπουργός, να ακούγεται από Κουμουνδούρου μεριά 

και ο δεύτερος στίχος του άσματος «τι τα θέλουμε τα όπλα,

 τα κανόνια, τα σπαθιά, να τα φτιάξουμε τρακτέρια να οργώνει η αγροτιά».

 Για να μην μείνουν απ’ έξω και οι αγρότες…

Δημήτρης Καμπουράκης

ΠΗΓΗ