Η αμμουδιά, τα δειλινά και τριγύρω τα βουνά.
Οι μυρωδιές στον άνεμο κι εσύ μονάχα λείπεις.
Τα λόγια μας που προσπαθώ να θυμηθώ εις μάτην.
Άλλα ωστόσο μοναχά έρχονται στο μυαλό μου.
Τώρα το ξέρω δυστυχώς, σε όλους τους ανθρώπους
όλο και κάποιος τελικά, γι αυτούς, απουσιάζει.
Για μένα έχει όνομα μα ποια η σημασία
είτε Ελένη λέγεται, είτε και Ασπασία.
Για μια Ελένη κάποτε πολέμησαν στην Τροία
μα λένε ότι αδειανό, πουκάμισο πως ήταν.
Πάν Καρτσωνάκης
Υ.Γ: Τώρα πετώ μηνύματα συχνά μες τα μπουκάλια
όπως το κάνουν ναυαγοί πριν χάσουν την ελπίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου