Κυριακή 28 Ιουνίου 2020

Μια μεγάλη προσωπικότητα, στο Ενώπιος Ενωπίω O Χάρρυ Κλυνν. ΑΘΑΝΑΤΟΣ!

Γεννήθηκε από φτωχή οικογένεια Πόντιων προσφύγων, 
τον Νίκο και την Κυριακή Τρανταφυλλίδη. 
Εξαιτίας των δυσμενών οικονομικών συνθηκών, ωθήθηκε στην εργασία 
από την ηλικία των 5 ετών. 
Παράλληλα φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο
 και στο Γυμνάσιο Kαλαμαριάς και αργότερα
 στο Πέμπτο Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης. 
Η συμμετοχή του σε μια βραδιά ταλέντων του Γιώργου Οικονομίδη άλλαξε 
τη ζωή του καθώς, εκτός από το πρώτο βραβείο, «κέρδισε» και μια πρόταση
 από τον Οικονομίδη να τον ακολουθήσει στην Αθήνα.

Για τρία χρόνια, ο Οικονομίδης υπήρξε δάσκαλος και οδηγός του. 
Παράλληλα με τις σπουδές του στην Δραματική Σχολή του Kατσέλη, 
εμφανίστηκε περιστασιακά σε κοσμικά κέντρα, όπως το «Kάστρο»,
 ο «Bράχος», το «Tροκαντερό», το «Άλσος» και το «Γκρην Παρκ». 
Στη συνέχεια άρχισε να δουλεύει σε διάφορες ταβέρνες, αναψυκτήρια 
και καμπαρέ, που ανθούσαν εκείνη την εποχή, ενώ για μια τριετία
 ως πρώτος νουμερίστας και παρουσιαστής προγράμματος. 
Άρχισε να γίνεται πιο γνωστός μετά τη συμμετοχή του σε δύο ταινίες 
(«Γάμος αλά Ελληνικά» και «Τα 201 Καναρίνια»), στις αρχές 
της δεκαετίας του 1960, και μετά τις πρώτες θεατρικές εμφανίσεις του
 στα θέατρα Ακροπόλ και Χατζηχρήστου.

Το 1964 έκανε μερικές εμφανίσεις στο Μόντρεαλ. 
Αυτή η περίοδος διήρκεσε 10 χρόνια και δούλεψε τόσο στις HΠA
 όσο και στον Kαναδά σε κέντρα της ελληνικής διασποράς και σε καφεθέατρα
 ως stand up comedian (νέο είδος, που το εισήγαγε αργότερα στην Ελλάδα), 
ως ηθοποιός σε underground παραστάσεις
 και ως συγγραφέας σατιρικών κειμένων. 
Συνεργάστηκε επίσης για πολλά χρόνια με τα περιοδικά «Playboy», 
«Village» και «On the double» και με την εφημερίδα «Daily Worker».

Ο σατιρικός κωμικός μας, αποδεικνύεται
 εκ των υστέρων - με διαφορά δεκαετιών - όχι μόνον προφητικός, 
αλλά και σοβαρότερος, ωριμότερος και αληθινότερος, 
πολλών " διαπρεπών" και "επιφανών" πολιτικών προσώπων τής Ελλάδος.
Δικό μας σχόλιο:
Ειλικρινά δεν ένοιωσα ούτε μια στιγμή την ανάγκη
 να σταματήσω αυτό το βίντεο αλλά το είδα
 όπως θα το έβλεπα σαν να ήταν η πρώτη φορά 
και η συγκίνηση φυσικά ήταν πολύ μεγαλύτερη
 από τότε που το είχα πρωτοδεί στην τηλεόραση. 

Δεν υπάρχουν σχόλια :