Λευκό σεντόνι μ’ άρωμα, λεβάντας, στο κρεβάτι
και το γυμνό κορμάκι της σαν κόσμημα επάνω.
Πολλές φορές ξεχνιόμουνα ώρα να την κοιτάζω
κι ευτυχισμένος πιο πολύ, ποτέ πιο πριν, δεν ήμουν.
Ωστόσο τώρα που ‘γινε, ανάμνηση και μόνο
με σιγουριά μπορώ να πω: ποτέ πιο πριν δεν ήμουν
κι ούτε ποτέ προβλέπεται στο μέλλον να υπάρξω
γι αυτό εκείνες οι στιγμές, έρχονται στο μυαλό μου.
Αν άξιζαν κάποιες στιγμές απ’ την ζωή μου όλη
αυτές μονάχα θα ‘παιρνα «αποσκευές» μαζί μου.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου