Αγαπημένε μου πρόγονε......

Αγαπημένε μου πρόγονε......

έργο του εικαστικού Ντίνου Πετράτου.

Θα μας δικάσουν οι θεοί,

αν πράγματι στο σώμα τους

ανάξιοι σταθήκαμε

και την που αξιωθήκαμε

γενέθλια χώρα βεβηλώσαμε.

Μάρτυρες κατηγορίας

θα είναι οι σκιές μας,

οι πιο αξιόπιστοι ρουφιάνοι,

που ύστερα θα μας εγκαταλείψουν

για να γίνουν οι σκιές κάποιων άλλων.

Στην αιωνιότητα δίχως σκιά θα τριγυρνάμε. 

Πάν Καρτσωνάκης

Διόλου δεν έφυγαν.

 Αναπνέουν ακόμη εδώ.

 Σαν τα λουλούδια την Άνοιξη.

Υπάρχει το άρωμά τους.

Αγριολούλουδα που επιμένουν.

Τι και αν ρήμαξαν τα σπίτια τους,

 βεβήλωσαν τα ιερά τους,

έσπασαν τ αγάλματα με τη μορφή τους,

κι έκαψαν τα γραφτά τους.

Υπάρχουν ακόμη εδώ!

Γκρέμισαν κι έφεραν στο έδαφος

τους ιερούς ναούς τους.

 Ξερίζωσαν τη θύμισή τους;

Όχι δεν έφυγαν ποτέ από τη χώρα τους.

 Υπάρχουν πάντοτε στη γη που τους ξεγέννησε.

Διόλου δεν έφυγαν κυνηγημένοι.

Αναπνέουν ακόμη.

Το άρωμά τους υπάρχει ακόμη εδώ.

 Όσες γενιές και να περάσουν.

   Πάν Καρτσωνάκης

They never left.

They still breathe in here.

 Like the flowers in springtime.

Their perfume exists.

Wildflowers that persist.

What if their temples are ravaged,

their sacred places are desecrated,

 their statues are broken

and their writings are burned.

They are still here!

Their sacred temples were destroyed and demolished.

But their remembrance was not washed out?

No, they never left their homeland.

There are always in the soil that once gave them birth.

They still breathe.

Their scent is still around us

and it will remain here

 for as many generations will pass through.

Pan Kartsonakis

Εάν μη έλπηται ανέλπιστον, 

ουκ εξευρήσει.

Αν δεν ελπίζεις το ανέλπιστο, 

δεν θα το βρεις.

Ηράκλειτος

Πολιτεία όπου η αυθάδεια και η ελευθερία

τού να κάνει κανείς ό,τι θέλει μένουν ατιμώρητα, 

μπορεί να είναι ο καθένας σίγουρος, 

ότι μετά από ένα ευτυχισμένο ταξίδι 

τελειώνει βυθισμένη μέσα στην άβυσσο. 

Σοφοκλής