Η απόφαση της Δικαιοσύνης για τις αντικειμενικές
τιμές έρχεται για να δικαιώσει όσους πίστεψαν ότι
θα μπορούσε να συμβεί κάτι περισσότερο από μία
απλή διαδήλωση της αγανάκτησης.
Ο ακτιβισμός που έδειξαν τα μέλη του μικρού κόμματος
της Δράσης θα μπορούσε ίσως να γίνει παράδειγμα
και για άλλα ζητήματα στο μέλλον.
Αρκεί η Ελλάδα να εξακολουθήσει να βρίσκεται
στο ευρωπαϊκό τόξο και να γίνει κάποια στιγμή
και μία κανονική χώρα.
Διότι αυτή την ώρα δεν είναι...
Το κράτος, βέβαια, έχει χιλιάδες τρόπους
για να ανατρέψει στην πράξη την απόφαση του ΣτΕ.
Για παράδειγμα, μπορεί να αυξήσει το ποσοστό
επί της νέας μειωμένης αντικειμενικής τιμής, βάση
της οποίας θα πληρώνεται κι ο ΕΝΦΙΑ.
Μπορεί, επίσης, να αρχίσει να υπολογίζει τον ΕΝΦΙΑ
ή άλλους φόρους επί των ακινήτων πάνω σε άλλες
τιμές, τις οποίες θα τις ονομάσει εμπορικές
ή...... κοινωνικά αποδεκτές.
Ένα κράτος που θέλει να κοροϊδέψει τους πολίτες του
έχει την ισχύ να το κάνει.
Στο σημείο αυτό άλλωστε κρύβεται και η διαφορά
μεταξύ των δυτικών φιλελεύθερων κοινωνιών
και των κοινωνιών τύπου Κολομβίας.
Διότι έχουμε το κράτος που μας ταιριάζει, όπως
έχουμε και τους πολιτικούς που μας ταιριάζουν.
Το θέμα των αντικειμενικών αξιών είναι κορυφαίο
από κάθε πλευρά.
Επειδή το κράτος αδυνατεί να κτυπήσει
την φοροδιαφυγή αναζητά στους ιδιοκτήτες
ακινήτων τους φόρους που λείπουν
από τα κρατικά ταμεία.
Τα ακίνητα δεν βγάζουν πόδια
για να αλλάξουν πατρίδα, όπως συνέβη
με πολλές επιχειρήσεις.
Κι έτσι εξαντλήθηκε στα ακίνητα
όλος ο φορολογικός σαδισμός που θα μπορούσε
να επιδείξει το κράτος.
Οι πολίτες ξέρουν ότι οι υπάρχουσες αντικειμενικές
τιμές δεν έχουν την παραμικρή σχέση
με τις πραγματικές τιμές της αγοράς.
Ακίνητα στο κέντρο της Αθήνας που δεν μπορούν
να βρουν αγοραστή ούτε στις 20.000 ευρώ,
πληρώνουν φόρους σαν να έχουν αντικειμενική
αξία μεταξύ 60.000 και 100.000 ευρώ.
Ο πολίτης που καλείται να πληρώσει
(αλλιώς κινδυνεύει να χάσει το ακίνητό του)
νιώθει να αδικείται δύο φορές: Μία γιατί πληρώνει
αυτός εκείνα που δεν πληρώνουν οι φοροκλέπτες
και δεύτερη διότι πληρώνει με βάση
τις αξίες του 2007!
Με κάποιον τρόπο είναι απαραίτητο να μπει ένα τέλος
σε αυτή την δεξαμενή θράσους από την οποία
αντλεί την δύναμή της η εκάστοτε ηγεσία
του υπουργείου Οικονομίας.
Αν θέλουν να βρουν πόρους ας κάνουν
τα απαραίτητα: Να μειώσουν τους φόρους,
να δημιουργήσουν έναν φοροεισπρακτικό μηχανισμό
που θα λειτουργεί αποτελεσματικά και με διαφάνεια
και να κτυπήσουν την φοροδιαφυγή.
Δεν είναι οι ιδιοκτήτες ακινήτων εκείνοι
που θα τιμωρούνται συστηματικά επειδή δεν έβγαλαν
τα λεφτά τους στην Ελβετία και τα έκαναν ακίνητα.
Κι είναι αλήθεια ότι με τις επενδύσεις τους
στα ακίνητα έδωσαν δουλειά σε εκατοντάδες
χιλιάδες ανθρώπους και πλήρωσαν μέχρι σήμερα
πολλές φορές και με διαφορετικές αφορμές
υπέρογκους φόρους προς την Πολιτεία.
Δεν είμαστε από εκείνους που υποστηρίζουν ότι
οι ιδιοκτήτες ακινήτων δεν πρέπει να πληρώνουν φόρους.
Αλλά μας εκνευρίζει η κουτοπονηριά όσων συγκρίνουν
τους δημοτικούς φόρους στην Γερμανία με το ΕΝΦΙΑ
στην Ελλάδα. Ξεχνούν στους πίνακές τους
να υπολογίσουν δύο πράγματα: Ότι στην Ελλάδα
πληρώνουμε και δημοτικούς φόρους πέρα
από το ΕΝΦΙΑ κι ότι η Ελλάδα
βρίσκεται σε βαθιά κρίση.
Προσέξτε ποια ακριβώς
είναι η "απάτη": Κάνουν τους υπολογισμούς τους
με τις σημερινές τιμές των ακινήτων της Γερμανίας
κι αυτό είναι φυσικό.
Για την Ελλάδα, όμως, οι φόροι αναφέρονται
σε τιμές του 2007.
Ένα ποσοστό, λοιπόν, της τάξης του 0,5%
φαίνεται φυσιολογικό σε έναν Ευρωπαίο
που πληρώνει κάτι ανάλογο στην χώρα του,
αλλά αν οι τιμές βρίσκονται
στο ένα τρίτο απ΄ ότι το 2007, τότε το ποσοστό
δεν είναι 0,5% αλλά 1,5%.
Αν σε αυτά τα χρήματα συνυπολογίσουμε
και τα χρήματα που ήδη πληρώνει ο Έλληνας
για δημοτικούς φόρους, τότε γίνεται πλήρως ορατή
η απάτη σε βάρος εκατομμυρίων πολιτών.
Το ΕΝΦΙΑ δεν έπληξε την κυβέρνηση επειδή
κλήθηκαν οι πολίτες να πληρώσουν λεφτά
και δήθεν δεν θέλουν να πληρώνουν
από ιδεολογικής άποψης.
Το σωστό, όμως, είναι να πληρώνει κανείς
για εισοδήματα που έχει κι όχι για περιουσιακά
στοιχεία που κατέχει και για τα οποία έχει ήδη
πληρώσει τους φόρους του στο παρελθόν.
Δεν είναι μόνο το οικονομικό σκέλος που "ενόχλησε".
Αλλά το γεγονός ότι ήταν ένας άδικος φόρος
που στηρίχτηκε σε ένα ψέμα, στις ψεύτικες
αντικειμενικές αξίες.
Επίσης, ενόχλησε η αγριότητα του κράτους
και ο κυνισμός των στελεχών του!
Ποιoς μπορεί να ξεχάσει την παρότρυνση
κορυφαίων υπουργών να πουλήσουν οι πολίτες
τα ακίνητά τους αν δεν μπορούν
να πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ;
Κύριε Σαμαρά, σε οποιοδήποτε άλλο μέρος
του κόσμου οι εμπνευστές αυτής της πολιτικής
θα είχαν τιμωρηθεί.
Εσείς δώσατε στον κ. Στουρνάρα και bonus!
Χρεώνεστε έτσι 100% όλα όσα έχουν συμβεί.
Έστω κι αργά, φροντίστε, τουλάχιστον,
να είναι το κράτος αυτή την φορά σοβαρό
απέναντι στους πολίτες του.
Εφαρμόστε την απόφαση του ΣτΕ και βρείτε
έναν άλλο τρόπο για να συγκεντρώσετε χρήματα...
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου