......................................................
Οι περισσότεροι από εμάς μέχρι εκείνη την στιγμή
είχαμε καταφέρει να συγκρατήσουμε τα δάκρυα μας,
όταν όμως είδαμε που το ήπιε δεν κρατηθήκαμε άλλο.
Κι εμένα χωρίς να το θέλω έτρεχαν ποτάμι
τα δάκρυα μου, σκέπασα το πρόσωπο μου έκλαιγα
για τον εαυτό μου και την δική μου κακοτυχία επειδή
έχανα έναν τέτοιο άνθρωπο από φίλο.
Ο δε Κρίτων επειδή δεν μπορούσε να συγκρατήσει
τα δάκρυα του βγήκε έξω. Ιδίως ο Απολλόδωρος
που και από πριν δεν μπορούσε να συγκρατηθεί
ξέσπασε φωνάζοντας, πράγμα που προκάλεσε
σπαραγμό σε όλους τους παρευρισκόμενους
εκτός του Σωκράτη, ο οποίος είπε: «Τι είναι αυτά
που κάνετε; Εγώ έδιωξα τις γυναίκες και τα παιδιά
για να μην κάνουν έτσι. Επειδή λοιπόν έχω ακούσει
ότι κανείς πρέπει να πεθαίνει μέσα σε σιωπή κάντε
ησυχία και δείξτε ψυχική αντοχή.»
Εμείς ακούγοντας αυτά ντραπήκαμε
και προσπαθήσαμε να συγκρατηθούμε.
Αυτός κάνοντας μια βόλτα είπε ότι ένιωσε ότι
τα πόδια του βαραίνουν και ξάπλωσε ανάσκελα
στο κρεβάτι του, γιατί έτσι του είχανε υποδείξει.
Αυτός που του έδωσε το φάρμακο μετά από λίγο
εξέταζε τα πόδια και τους μηρούς.
Έπειτα πίεσε τα πέλματα και ρώτησε
τον Σωκράτη αν το αισθανόταν, ο Σωκράτης
απάντησε όχι. Κατόπιν πίεσε τις κνήμες
και καθώς προχωρούσε προς τα επάνω μας έδινε
την ένδειξη ότι πάγωνε και κοκάλωνε.
Αυτός που τον εξέταζε είπε ότι όταν φτάσει
το πάγωμα στην καρδιά ο Σωκράτης θα «φύγει».
Ήδη ήταν παγωμένα τα μέλη του στην περιοχή
του υπογαστρίου και ενώ ήταν όλος σκεπασμένος,
ο ίδιος ξεσκέπασε το πρόσωπο του και είπε
στον Κρίτωνα
« Κρίτων, οφείλουμε έναν πετεινό
στον Ασκληπιό.
Να εξοφλήσετε την υποχρέωση,
μην την αμελήσετε».
Ο Κρίτων είπε: «αυτά θα γίνουν,
αλλά πες μας
αν θες να γίνει και τίποτε άλλο»
Απάντηση δεν πήρε…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου