Βραδιάζει πάλι σήμερα βραδιάζει
κι έρχεται η ώρα η δικιά μου
Αυτή που σαν πουκάμισο ταιριάζει
με τη μελαγχολία στη καρδιά μου,
Βραδιάζει . . . . . . . . .
Παιδί της νύχτας μια ζωή δε το αντέχω το πρωί
με τους κυρίους στα κασμήρια τους σφιγμένους
Εγώ τη νύχτα μόνο ζω μαζί με κείνους π' αγαπώ
με τους παράνομους και τους αδικημένους
Βραδιάζει πάλι σήμερα βραδιάζει
και τότε το τραγούδι σιγοπιάνω
Σαν μανά το σκοτάδι μ' αγκαλιάζει
μια τέτοια ώρα θέλω να πεθάνω,
Βραδιάζει . . . . . . .
Παιδί της νύχτας μια ζωή δε το αντέχω το πρωί
με τους κυρίους στα κασμήρια τους σφιγμένους
Εγώ τη νύχτα μόνο ζω μαζί με κείνους π' αγαπώ
με τους παράνομους και τους αδικημένους
Βραδιάζει πάλι σήμερα βραδιάζει
κι έρχεται η ώρα η δικιά μου
Αυτή που σαν πουκάμισο ταιριάζει
με τη μελαγχολία στη καρδιά μου,
βραδιάζει................
Τους στίχους έγραψε
η πολύ σπουδαία στιχουργός - ποιήτρια
Σώτια Τσώτου
σε υπέροχη μουσική που έγραψε
ο Χρήστος Νικολόπουλος
και είναι από την εποχή
που ο μεγάλος μας ερμηνευτής
Στέλιος Καζαντζίδης συνεργαζόταν μαζί του.
Δυστυχώς
είναι παγκόσμιο το φαινόμενο!
"με τους κυρίους
στα κασμήρια τους σφιγμένους"
και στις γραβάτες τους κρυμμένους,
θα έλεγα εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου