Στης πολιτείας τριγυρνώ, ανέστιος, τους δρόμους
δίχως αφέντη, λεύτερος, μα σαν τον Καραγκιόζη
έχω μονίμως πρόβλημα, την πείνα και την δίψα
αλλά και τους σκατόψυχους που ρίχνουνε τις φόλες.
Έχω τον φόβο συντροφιά και τώρα τον χειμώνα
ήθελα λίγη ζεστασιά αγάπη και φροντίδα
όπως κι αυτοί που άστεγοι, κοιμούνται στα παγκάκια
που όταν βρέχει στέγη τους μια νάιλον σακούλα.
Κουράστηκα μα στην ζωή υπάρχουν κάποιες ώρες
που ζω μέσα στο όνειρο, θάνατος δεν υπάρχει.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου