Ποστ του Κορίνθιου που έχασε
τη σύζυγό του στο Μάτι και δέχτηκε
φραστική επίθεση στη χθεσινή συγκέντρωση…
“Χωρίς πολιτικά χρώματα και σκοπιμότητες”.
Αυτό έγραψα στην προηγούμενη ανάρτησή μου για την σιωπηλή διαμαρτυρία
αλλά δυστυχώς και χρώματα μπήκαν και σκοπιμότητες.
Αφίχθην στο χώρο κρατώντας μία μαύρη σημαία όπου στην μια πλευρά
είχα γραμμένο το ΜΑΤΙ 104 και στο αλλο το ΤΕΜΠΗ 57.
Μπροστά μου κρατούσα μια φωτογραφία της γυναίκας μου.
Συστήθηκα στους παρευρισκόμενους, ανέφερα το λόγο παρουσίας μου
αλλά αμέσως μια κυρία εξέφρασε την δυσαρέσκειά της για το ΜΑΤΙ 104
λέγοντας μου πως δεν της άρεσε από την αρχή αυτό και πως η παρουσία μου εκεί
εξυπηρετεί πολιτική σκοπιμότητα!!!
Εξηγώντας παραπάνω απο 2 φορές το λόγο παρουσίας μου εκεί, άνθρωποι
γύρω μου αντιλαμβάνονται τα λεγόμενά μου και λαμβάνουν το μέρος μου
εναντίων των.
Αγανακτώ.
Με όλη την δύναμη της φωνής μου φωνάζω να με ακούσουν όλοι στην πλατεία,
ποιός είμαι, τι μου συνέβη, τι έχασα, τι μου έμεινε, για ποιό λόγο
ήμουν και για ποιό λόγο δεν ήμουν εκεί.
Κάποιος απο τους συγκεντρωμένους με πιάνει αγκαζέ με το χέρι του
και με απομακρύνει μακρυά απο εκεί φανερά ενοχλημένος.
Φίλος μου με επαναφέρει σχεδόν με το ζόρι και επικρατεί αναστάτωση.
Ηταν φανερό πως η τραγωδία ΜΑΤΙ 2018
δεν χωρούσε σε αυτή την συγκέντρωση.
Δεν εξυπηρετούσε καποιες πολιτικές σκοπιμότητες.
Ήταν μόνο για τα Τέμπη.
Έμεινα εκεί για 2 ώρες μιλώντας σε όποιον μπορούσα για αυτό που έζησα,
για αυτό που δεν θα ήθελα κανείς να πάθει, για το Μάτι, για τα Τέμπη,
για την δίκη του Ματιου και τις συνθήκες διεξαγωγής της, για τις τραγωδίες
που ζούμε και δεν πρέπει να ξαναζήσουμε, για τον εμπειρογνώμονα
και τις απειλές κατά της ζωής του.
Για την απουσία του κρατικού μηχανισμού στο ΜΑΤΙ
αλλα και για την πλήρη παρουσία του στην Κινέτα και στο Καλαμάκι.
Κρίμα που τέτοιες τραγωδίες δεν είναι ικανές να μας ενώσουν.
Κρίμα που όλες οι τραγωδίες γίνονται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης.
Ελληνα αδελφέ, σύνελθε και απαίτησε αλήθεια, δικαιοσύνη, αξιοκρατία.
Μην περιμένεις πότε το πρόβλημα του άλλου χτυπήσει
και την δική σου πόρτα.
Τότε ίσως θα΄ναι αργά για σένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου