Στον ύπνο έρχονται συχνά και μου μιλούν σαν πρώτα
όπως σαν ήταν ζωντανοί κι ώσπου να τους ρωτήσω
πως γίνεται και το μπορούν στον ύπνο μου να ‘ρχόνται
και δεν μπορούν όταν ξυπνώ μπροστά μου να τους βλέπω.
Αναρωτιέμαι πιθανώς, στον ύπνο, να περνάμε
σε κάποιους κόσμους άγνωστους, σε άλλες διαστάσεις
που δεν υπάρχει θάνατος και χρόνος δεν υπάρχει.
Ούτε γερνούν οι άνθρωποι ούτε και αρρωσταίνουν.
Ακόμη, σκέφτομαι, μπορεί και η ζωή μας όλη
να ‘ναι απλά σαν όνειρο και σ’ όνειρο να πάμε.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου