Στις 10 Ιουνίου 1944 ο Γερμανός λοχαγός
Fritz Laufenbach έλαβε διαταγή να μετακινήσει
τον λόχο του από την Λειβαδιά προς το Δίστομο,
με σκοπό τον εντοπισμό ανταρτών
στην δυτική πλευρά του Ελικώνα.
Ως δόλωμα χρησιμοποίησαν 2 επιταγμένα
Ελληνικά φορτηγά γεμάτα με άνδρες των SS
μεταμφιεσμένους σε χωρικούς, που προπορεύονταν
της κύριας φάλαγγας. Αποτέλεσμα της έρευνάς τους
ήταν η ανέρευση 18 παιδιών που κρύβονταν
σε γύρω στάνες. Έξι από αυτά προσπάθησαν
να δραπετεύσουν και εκτελέστηκαν.
Οι Γερμανοί μπήκαν στο Δίστομο
και εκφοβίζοντας τους χωρικούς έμαθαν
ότι υπήρχαν αντάρτες στο Στείρι.
Ένας από τους γερμανικούς λόχους (ο 2ος )
κατευθύνθηκε προς τα εκεί και στην περιοχή
του Στειρίου έπεσε σε ενέδρα των ανταρτών
του 11ου λόχου του 3ου τάγματος
του 34ου συντάγματος του ΕΛΑΣ.
Η μάχη του Στειρίου ήταν σκληρή και κράτησε
περίπου μέχρι τις δύο το μεσημέρι
αναγκάζοντας τους Γερμανούς σε οπισθοχώρηση.
Οι απώλειες των Γερμανών ήταν περίπου
40 νεκροί και των Ελλήνων ανταρτών μόνο ένας.
Μετά τη μάχη οι Γερμανοί
εισέβαλαν στο Δίστομο
και σε αντίποινα για τις απώλειές τους
προχώρησαν σε ανεξέλεγκτο σφαγιασμό
των κατοίκων του χωριού.
Χτυπούσαν τυφλά τον άμαχο πληθυσμό,
ανάμεσά και τους και αμέτρητα γυναικόπαιδα
και ηλικιωμένοι. Τον ιερέα του χωριού
τον αποκεφάλισαν, βρέφη εκτελέστηκαν
και γυναίκες βιάστηκαν και θανατώθηκαν.
Ακολούθησε ο πυρπολισμός των σπιτιών τους.
Οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν
και κατά την επιστροφή των Γερμανών
στην βάση τους, καθώς σκότωναν όποιον άμαχο
έβρισκαν στον δρόμο τους. Οι νεκροί του Δίστομου
έφτασαν τους 228, εκ των οποίων οι 117 γυναίκες
και 111 άντρες, ανάμεσά τους 53 παιδιά
κάτω των 16 χρόνων. Η μαρτυρία
του απεσταλμένου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού
Eλβετού George Wehrly ο οποίος έφτασε
στο Δίστομο μετά λίγες μέρες μιλάει
για 600 νεκρούς στην ευρύτερη περιοχή.
Ένας από τους επί κεφαλής της σφαγή
στο Δίστομο Χανς Τσάμπελ μετά το τέλος
του πολέμου συνελήφθη στην Γαλλία
αλλά στην πορεία ζητήθηκε η μεταφορά του
στην Γερμανία για τις εκεί έρευνες όπου και παρέμεινε.
Ποτέ, όπως ήταν φυσικό και αναμενόμενο,
δεν πλήρωσε για το απάνθρωπο έγκλημα που διέπραξε.
Σημαντικό είναι πως το Δίστομο
και επί Τουρκοκρατίας αποτέλεσε σημείο
εμπλοκής Ελλήνων – Τούρκων, με νικηφόρα έκβαση
για τους Έλληνες. Ήταν μάλιστα μία
από τις ξακουστότερες μάχες, γιατί οι Έλληνες
πολεμώντας με απαράμιλλο θάρρος κατόρθωσαν
να νικήσουν τον Ομέρ Πασά
που ως τότε θεωρούνταν αήττητος.
Οι Έλληνες αντάρτες αποδεικνύοντας
για ακόμη μία φορά το θάρρος, τη δύναμη
και την αγάπη τους για την πατρίδα
κατατρόπωσαν το Γερμανό κατακτητή.
Το κόστος βέβαια ήταν μεγάλο..
Εξακόσιοι αθώοι άνθρωποι που βασανίστηκαν
και σφαγιάστηκαν φαινομενικά στο βωμό
της εκδίκησης του εχθρού, στην ουσία όμως
μαρτύρησαν ηρωικά επειδή έμειναν
ως το τέλος πιστοί στην Ελλάδα
και στα παλληκάρια που πολεμούσαν
καθημερινά γι αυτήν.
Δικό μας σχόλιο:
Ήταν ένα από τα πολλά εγκλήματα πολέμου
των "παλικαριών" του Γερμανικού Στρατού
και των επικεφαλής αξιωματικών του
που έμειναν ατιμώρητα.
Τα παλικάρια "τα βάζουν"
με άλλα παλικάρια
και όχι με ανυπεράσπιστα
γυναικόπαιδα.
Να δούμε πότε θα έλθει το πλήρωμα του χρόνου
να "πληρώσουν" έστω και με το μόνο "νόμισμα"
που καταλαβαίνουν
τουλάχιστον οι απόγονοί τους που τώρα
ξεθάρρεψαν και μας λοιδορούν
αφού για κάποιους λόγους,
που έχουμε εξηγήσει σε άλλη εγγραφή μας,
δεν "πλήρωσαν" τότε, ούτε αυτοί
αλλά ούτε και πάρα πολλοί
από τους ντόπιους συνεργάτες τους
που όχι μόνο την γλύτωσαν αλλά "λανσαρίστηκαν"
και ως υπερπατριώτες Εθνικόφρονες, αργότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου