Ο ΛΟΥΣΤΡΟΣ
‘’Αν δεν παίρνεις τα Γράμματα, θα πας να γίνεις λούστρος ”,
κάτι που θα λειτουργούσε σαν απειλή, προκειμένου να προκόψει
και να διακριθεί στα γράμματα ο γιος .
‘Ανθρωποι της πόλης οι λούστροι, γνωστοί στο εμπορικό κέντρο
και γενικά στην πιάτσα.
Μορφές μοναχικές, χωρίς επαγγελματική εκπροσώπηση,
χωρίς οργάνωση και συνδικαλισμό.
Οι περισσότεροι απ’ αυτούς, θέλοντας ν’ αφήσουν πίσω
την φτώχεια και τη μιζέρια, εγκατέλειψαν τις ορεινές
και άγονες περιοχές τους, τα απόμακρα χωριά τους
και ήρθαν στην πόλη, αναζητώντας καλύτερη τύχη.
Ένα κασελάκι όλη τους η συρμαγιά και η περιουσία τους!
Συνήθως ξύλινο, αλλά και πολλές φορές διακοσμημένο
με κομμάτια απαστράπτοντος μπρούτζου.
Ορισμένα ήταν αληθινά κομψοτεχνήματα.
Εκεί πάνω, λοιπόν, κρεμούσαν τις βούρτσες, τοποθετούσαν
τα βερνίκια και όλα τα σχετικά.
Απαραίτητη συντροφιά τους, ένα χαμηλό σκαμνάκι,
όπου κάθονταν, προκειμένου να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.
Υπομονετικά περίμεναν το μουστερή τους, τον πελάτη
που τους πλησίαζε, απλώνοντας πρώτα το δεξί
και μετά το αριστερό του πόδι.
Δεν ήταν υποχρεωτικό να τους χαιρετίσει πολλές φορές,
αφού κατά τη νοοτροπία ορισμένων η θέση του λούστρου
θεωρούνταν κοινωνικά υποδεέστερη.
Η λέξη “λούστρος” χρησιμοποιούνταν και σαν βρισιά,
αρκετές φορές: “Βρε λούστρο” ή “είσαι λούστρος”.
Odigos Volou
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου