Αν η αγάπη είναι σκλαβιά, τότε δεν είναι αγάπη...

Ο ελεύθερος άνθρωπος είναι συνήθως μόνος.

Αν η αγάπη είναι σκλαβιά, τότε δεν είναι αγάπη.

Ο ελεύθερος άνθρωπος έχει την αίσθηση

της ειρηνικής σιγουριάς μέσα του.

Ο ελεύθερος άνθρωπος αρνείται να παρασυρθεί

από τις επιδοκιμασίες ή τις αποδοκιμασίες των άλλων.

Ο ελεύθερος άνθρωπος είναι απαλλαγμένος

από ρόλους που υπαγορεύουν, ουσιαστικά,

τρόπους συμπεριφοράς.

Ο ελεύθερος άνθρωπος είναι υπεύθυνος,

χωρίς να ανησυχεί όμως

για τις εγωιστικές ερμηνείες των άλλων,

σχετικά με το τι είναι ευθύνη.

Ο ελεύθερος άνθρωπος μπορεί να αισθάνεται

πολίτης του κόσμου και ταυτόχρονα

πολίτης της πιο μικρής κοινότητας

χωρίς να νοιάζεται το τι πιστεύουν οι άλλοι

για το πώς θα έπρεπε να αισθάνεται.

Ο ελεύθερος άνθρωπος αγαπά τους άλλους

γι’ αυτό που είναι και όχι γι’ αυτό

που θα τον βόλευε να είναι.

Αγαπά την ελευθερία του το ίδιο ακριβώς

όσο και την ελευθερία των άλλων.

Άνθρωπος που, με την συμπεριφορά του,

υποδουλώνει άλλους και στηρίζει

την υποτιθέμενη προσωπική του ελευθερία

στην υποδούλωση άλλων ανθρώπων,

με διάφορους τρόπους,

δεν είναι στην ουσία ελεύθερος.

Είναι σκλάβος του εγωισμού του.

Και κάτι τελευταίο.

Είναι ανόητο να χάνετε τον καιρό σας,

προσπαθώντας να αλλάξετε τη γνώμη

που έχουν οι άλλοι για σας.

Αρκεί απλά να είστε ο εαυτός σας.

                             Πάν Καρτσωνάκης

Υ.Γ:και προπαντός κανένας μας δεν είναι τέλειος.