Όλα τα σχέδια, στα χαρτιά, που έκανα θα μείνουν
και οι προθέσεις, στο μυαλό και μόνο θα υπάρχουν
σαν κείνες τις ψαρόβαρκες στην αμμουδιά ριγμένες
που σαν παιδιά νομίζαμε, τον κόσμο πως γυρίσαν.
Γοργόνες, κύκλωπες, θεριά, σειρήνες, Λαιστρυγόνες
τέτοια ταξίδια όνειρα και μόνο έχω κάνει.
Παρηγορούμαι, σκέφτομαι, ακόμη κι o Οδυσσέας
την Καλυψώ παράτησε, την Ναυσικά στο τέλος
για να γυρίσει, θαλπωρή να βρει στο σπιτικό του
έστω κι αν αναγκάστηκε μνηστήρες να σκοτώσει.
Ίσως και να μετάνιωσε, που πήγε ως την Τροία
μα είμαι σχεδόν σίγουρος πως πρέπει να ‘χε τύψεις
για τους αθώους, τους απλούς, τους Τρώες, τους γερόντους
τα γυναικόπαιδα κι αυτήν, που έκαψαν την πόλη.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου