Aθάνατος, ο Πήγασος, ο γιος του Ποσειδώνα
λατρεύτηκε και σαν θεός κι αστερισμός υπάρχει
μα πιο πολύ, στις μέρες μας, τον θεωρούν το άτι
που οι θνητοί, την έμπνευση, ιππεύοντας γυρεύουν.
Μεγάλη δόξα γνώρισε σαν σύμβολο παγκόσμιο
μα πάντοτε ξεχωριστή, στην πόλη της Κορίνθου
θα έχει θέση και δεσμοί θα τον ενώνουν πάντα
έστω κι αν κάποιοι θεωρούν πως μύθος ήταν μόνο.
Εδώ, δεν έφυγε ποτέ, υπάρχει, περιμένει
απ’ της Πειρήνης το νερό, να πιει, να ξεδιψάσει.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου