Σήμερα, το Αμερικανικό Ναυτικό βασίζεται σε δύο είδη:
* Δελφίνια
* Θαλάσσια λιοντάρια
Και τα δύο είναι γνωστά για την ικανότητα εκπαίδευσης
και προσαρμοστικότητάς τους σε ένα ευρύ φάσμα θαλάσσιων
περιβαλλόντων και στρατιωτικών αποστολών!
Τα δελφίνια διαθέτουν ένα πολύ εξελιγμένο φυσικό σόναρ που είναι γνωστό
από καιρό στην επιστήμη.
Υποβρύχια και άλλα δυνητικά θαλάσσια οχήματα στον ωκεανό που είναι
δύσκολο να ανιχνευθούν με ηλεκτρονικό σόναρ, ειδικά σε παράκτια ρηχά
ή γεμάτα λιμάνια και φυσικούς κόλπους, εύκολα εντοπίζονται από τα δελφίνια
με τον πολύ εξελιγμένο εγκέφαλο.
Τόσο τα δελφίνια όσο και οι φώκιες έχουν εξαιρετική όραση σε χαμηλό φωτισμό
και στοχευμένη ακοή κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας,
που τους επιτρέπουν να ανιχνεύουν και να παρακολουθούν κινούμενους
ή στατικούς υποθαλάσσιους στόχους, ακόμη και σε σκοτεινά νερά,
αλλά και επιθαλάσσιους, όπως τα σκάφη επιφανείας.
Μπορούν επίσης να καταδυθούν σε εκατοντάδες μέτρα βάθος, χωρίς κίνδυνο
ασθένειας αποσυμπίεσης όπως οι δύτες ή οι βατραχάνθρωποι.
Κάποια μέρα μπορεί να είναι δυνατή η ολοκλήρωση αυτών των αποστολών
με υποβρύχια drone, αλλά προς το παρόν περιοριζόμαστε
στα θαλάσσια θηλαστικά γι’ αυτού του είδους τις αποστολές.
Για να δούμε τι ακριβώς μπορούν να κάνουν αυτά
τα πανέξυπνα θαλάσσια θηλαστικά;
Ανάκτηση αντικειμένων σε λιμάνια, παράκτιες περιοχές και σε βάθος,
στην ανοιχτή θάλασσα, τόσο τα δελφίνια όσο και οι φώκιες εντοπίζουν
και ανελκύουν απολεσθέντα εξοπλισμό του Πολεμικού Ναυτικού
από τον πυθμένα της θάλασσας.
Τα δελφίνια εκπαιδεύονται να αναζητούν και να επισημαίνουν τη θέση
των υποθαλάσσιων ναρκών που θα μπορούσαν να απειλήσουν την ασφάλεια
αυτών που βρίσκονται σε πολεμικά ή πολιτικά πλοία.
Τόσο τα δελφίνια όσο και οι φώκιες βοηθούν επίσης το προσωπικό
ασφαλείας στον εντοπισμό και τη σύλληψη κομάντος του εχθρού,
που ενδέχεται να προχωρήσουν σε πράξεις δολιοφθοράς, να βλάψουν
ανθρώπους, πολεμικά πλοία ή τις λιμενικές εγκαταστάσεις
του Πολεμικού Ναυτικού.
Για μικρές αποστάσεις, εκπαιδεύονται είτε να κολυμπούν δίπλα
σε ένα μικρό σκάφος ή να οδηγούν το ίδιο το σκάφος.
Για μεγαλύτερα ταξίδια, τα δελφίνια μπορούν να μεταφέρονται διά θαλάσσης
σε ναυτικά σκάφη ή αεροπορικώς σε αεροπλάνα ή ελικόπτερα,
ή εξειδικευμένα πλοία μεταφοράς -τύπου Ναυκρατούσα, που έχει
στην κατοχή του και το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό,
και το οποίο διαθέτει βυθιζόμενες πλατφόρμες.
Από την άλλη, οι φώκιες μεταφέρονται σε ειδικά σχεδιασμένα άνετα
κλουβιά και διατηρούνται σε δροσερό και υγρό περιβάλλον.
Τα δελφίνια τοποθετούνται σε φορεία με επένδυση από αέρα που αιωρούνται
σε δοχεία από υαλοβάμβακα γεμάτα με αρκετό νερό για να υποστηρίξουν
άνετα το βάρος τους.
Ένας εξειδικευμένος κτηνίατρος επιβλέπει τη φροντίδα και την άνεση
των πολύτιμων αυτών ζώων, ενώ το καθένα από αυτά
συνοδεύεται συνεχώς από τον έμπειρο εκπαιδευτή του.
Η εκπαίδευση, η φροντίδα και η συνεργασία με τα θαλάσσια θηλαστικά
του Ναυτικού έχουν ως αποτέλεσμα-παρακαταθήκη μερικές χιλιάδες
επιστημονικές δημοσιεύσεις και ανακοινώσεις έως σήμερα, σχετικά
με την υγεία, τη φυσιολογία, τα αισθητήρια συστήματα
και τη συμπεριφορά τους.
Η συνεργασία με εκπαιδευμένα ζώα στην ανοιχτή θάλασσα επέτρεψε
στο Ναυτικό και τους επιστήμονες του να αποκομίσουν πολλές
και σημαντικές γνώσεις για τα συγκεκριμένα θαλάσσια θηλαστικά,
που δεν θα γνωρίζαμε διαφορετικά.
Τα δελφίνια μάχης του Πολεμικού Ναυτικού μπορούν να αποτελέσουν
σημαντικό στρατιωτικό πλεονέκτημα, μιας και τα δελφίνια, γενικά,
έχουν πίσω τους εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης ως την εποχή αυτή
που ξεκίνησαν να αναλαμβάνουν αποστολές για τον άνθρωπο.
Σίγουρα μπορούμε και στην Ελλάδα να εκμεταλλευθούμε αυτά τα φυσικά
χαρίσματα και τις ικανότητες αυτών των υπέροχων πλασμάτων,
για να θωρακίσουμε ακόμα περισσότερο
την άμυνα της χώρας μας... και σίγουρα όχι μόνο.
Αν η Ελλάδα, μια χώρα με τόσα προβλήματα με τη γείτονα, δεν αναγνωρίσει
την ευκαιρία ενός στρατηγικού πλεονεκτήματος που θα θωρακίσει
τις θάλασσές της, απέναντι σε "εχθρούς” και... "ακάλεστους”,
ε!... τότε πραγματικά είμαστε άξιοι της μοίρας μας".
*Ο κ. Θοδωρής Γιάνναρος είναι Μοριακός Βιολόγος-Γενετιστής
email: theogiannaros@gmail.com,
Twitter: @theogiannaros1, FaceBook: Theo Giannaros
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου