Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2018

«Ο ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ»

Ήθελα νάμουνα χαζός
μ’ένα μυαλό κουρκούτι,
για να περνάω ζάχαρη
μεσ’ τη ζωή ετούτη.
        •
Τα κόλπα των παμπόνηρων
δεν θάπαιρνα χαμπάρι,
θα νόμιζα πώς γίνονται
για την δική μου χάρη.
        •
Θα γλίτωνα άπ’ τα δύσκολα,
δεν θάμουνα στην τσίτα,
αυτά είναι για τους έξυπνους
και όχι για τα «βλήτα».
        •
Κι αφού θα ήμουν έσχατος
και λίγος για μελέτες,
οι ξύπνιοι θα κατέληγαν
δικοί μου υπηρέτες.
        •
Θα ήμουν ένα όνειρο
για όλες τις κυρίες,
που για κορόιδα ψάχνουνε
σε δρόμους και πλατείες.
        •
Θα έβλεπα το κέρατο
που μούβαλ’ η συμβία,
σαν νάτανε παράσημο
που με γεμίζει αξία.
        •
Και άμα και με φτύνανε,
σιγά, μην κάτι τρέχει,
εγώ, απλά, θα νόμιζα
πως άρχισε να βρέχει.
        •
Χαζοί εκατομμύρια,
είμαστε άλλοι τόσοι,
μεγάλη και η δύναμη,
«η ισχύς εν τη ενώσει».
        •
Και τύχη για Πρωθυπουργός
θα είχα στην Πατρίδα,
άπειρα παραδείγματα
μου δίνουνε ελπίδα.
        •
«Μακάριοι οι πτώχοι τω πνεύματι»       
        •
Άλλωστε το έξυπνο πουλι
από την μύτη πιάνεται.       
ΜΠΕΛΛΟΣ ‘18

Δεν υπάρχουν σχόλια :