Ο Διόφαντος ο Αλεξανδρεύς ήταν Έλληνας μαθηματικός
του τρίτου αιώνα (περίπου 210 – 290), ο οποίος έζησε
στην Αλεξάνδρεια της ρωμαϊκής Αιγύπτου.
Έχει αποκληθεί «πατέρας της άλγεβρας» εξαιτίας
του εμβληματικού έργου του «Αριθμητικά», όπου περιέχονται αλγεβρικά προβλήματα
τα οποία λύνονται με εξισώσεις και συστήματα πρώτου και δευτέρου βαθμού.
Την τιμή αυτή την μοιράζεται μαζί με τον Πέρση μαθηματικό αλ-Χουαρίζμι.
Ο Διόφαντος συνεισέφερε πολύ στην ανάπτυξη της αριθμητικής, καθιέρωσε
και τυποποίησε έναν τύπο σύντομου μαθηματικού συμβολισμού
για τη γραφή προβλημάτων, για πρώτη φορά σε ευρεία κλίμακα
άρχισε να χρησιμοποιεί τα κλάσματα ως πραγματικούς αριθμούς
και ασχολήθηκε με την επίλυση εξισώσεων με πολλαπλούς αγνώστους όρους.
Ωστόσο ακόμα και με τον Διόφαντο ο ελληνικός μαθηματικός συμβολισμός
παρέμεινε βασισμένος στον καθημερινό λόγο και δύσχρηστος με τα σημερινά δεδομένα.
Από τα αρχικώς δεκατρία βιβλία των Αριθμητικών
μόνο έξι έχουν διασωθεί ως σήμερα.
Κατά τον Μεσαίωνα η γνώση των ευρημάτων του Διόφαντου διατηρήθηκε
στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και στον αραβικό κόσμο,
μέσω μεταφράσεων από τα ελληνικά.
Τελικά το 1570 ο Ιταλός μαθηματικός Ραφαήλ Μπομπέλι
μετέφρασε στα λατινικά τα Αριθμητικά και χρησιμοποίησε τα προβλήματα
που περιείχαν για τα δικά του συγγράμματα.
Τον επόμενο αιώνα τα γραπτά του Διόφαντου επηρέασαν τον εξέχοντα μαθηματικό
Πιέρ ντε Φερμά.
Σήμερα «διοφαντικές» καλούνται οι εξισώσεις ακέραιων συντελεστών
των οποίων ζητούνται οι ακέραιες λύσεις.
Οι αρχαίοι μαθηματικοί,
ο Διόφαντος και ο Θέων,
μας δείχνουν ότι η Άλγεβρα
είναι επινόηση των Ελλήνων.
1 σχόλιο :
Δημοσίευση σχολίου