Κι αν δοθήκαμε ολάκεροι στη νιότη, κι αν άφραστα αγαπήσαμε ό,τι ζει.....

Κι αν δοθήκαμε ολάκεροι στη νιότη,

κι αν άφραστα αγαπήσαμε ό,τι ζει,

κι αν οι στερνοί δεν είμαστε, ούτ' οι πρώτοι

ένθεν η ορμή μας ξεπετά εκεί

επάνω απ' της αβύσσου τ' άγρια σκότη

και πέρα από του πλήθους τη βοή:

δρόμο να μη χαράξουμε προδότη,

στο χώμα χνάρι μας να μη σταθεί.

Κι αν η πίστη στη χίμαιρ' άλλης πλάσης

δε γλυκάνει τη πίκρα στη ψυχή,

Ανυπαρξία κι αν δε μας ξεγελάσεις,

οι κοσμικοί κι οι απόκοσμοι μαζί

να πούμε πως εζήσαμε σ' αμάχη,

μέσα μα και σαν έξω απ' τη ζωή!...

                                Ρώμος Φιλύρας

Λίγα Βιογραφικά στοιχεία

Ρώμος Φιλύρας

Λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Ιωάννη Οικονομόπουλου

Γεννήθηκε στο Δερβένι Κορινθίας το 1888

Πέρασε τα σύνορα της ουτοπίας και του δράματος,

για να υποκύψει στη τρέλα.

Το 1927 κλείστηκε στο Ψυχιατρείο,

όπου δε σταμάτησε να γράφει,

άλλοτε καλά και στρωτά κι άλλοτε

παντελώς αλλοπρόσαλλα ποιήματα,

τα οποία συνέγραφε σε χαρτί του ψυχιατρείου

και τα χάριζε αφειδώς στους επισκέπτες.

Πέθανε στο Δρομοκαΐτειο, στις 9 Σεπτεμβρίου 1942