Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

Ο άνθρωπος, να ζει σαν άνθρωπος και όχι σαν οικόσιτο ζώο.

Ο Τσε, είναι ο Μύθος!
Ο Ερνέστος Τσε Γκεβάρα είναι η ιστορία.
 Ο άνθρωπος που ονειρεύτηκε μία πατρίδα
 για όλους τους ανθρώπους, ακόμη και για όσους 
δεν είχαν ποτέ πατρίδα.
Ο Γιατρός από την Αργεντίνη που αλώνισε, 
τα μονοπάτια των βουνών της Σιέρρα Μαέστρα 
για να υπηρετήσει το όνειρό του.
Μια πατρίδα για τους Κουβανούς, μια πατρίδα 
και για τον ίδιο. Μόνο που η πατρίδα του 
δεν θα μπορούσε να είναι απλά ένα νησί, 
αλλά ολόκληρος ο πλανήτης, όλος ο κόσμος.
Ερνέστος, θα πει ειλικρινής 
και ο Ερνέστος Τσε Γκεβάρα ήταν ως το τέλος,
 ειλικρινής.
Υποφέροντας από άσθμα, φιλάσθενος, 
στα τριαντα έξι του εγκατέλειψε τα υπουργεία 
και την εξουσία καταγγέλλοντας δημόσια 
το μοντέλο ανοικοδόμησης του σοσιαλισμού 
που εφάρμοζαν οι Σοβιετικοί στις σχέσεις τους
 με τις υπόλοιπες λαϊκές δημοκρατίες.
Έγκλημα για την εποχή εκείνη,
 που το σοβιετικό μοντέλο ήταν κάτι 
σαν το αλάθητο του Πάπα.
Το πλήρωσε.
Εγκατέλειψε την εξουσία βλέποντας το αδιέξοδο 
οικοδόμησης του σοσιαλισμού 
σε μία κουκίδα του χάρτη όπως η Κούβα.
Έβλεπε σαν τη μόνη εναλλακτική λύση 
να ξεκινήσει πολλά Βιετνάμ. 
Φεύγει για το Ζαϊρ και μετά από την αποτυχία, 
εξαγωγής της επανάστασης, στην Τανζανία.
Tελικά επιλέγει να πάει στη Βολιβία. 
Εκεί όμως πάλι ειλικρινής και καθόλου διπλωμάτης, 
όπως πάντοτε ήταν, έρχεται σε ρήξη
 με τον Μάριο Μόνχε, τον γραμματέα
 του κομουνιστικού κόμματος Βολιβίας
 ο οποίος και καλεί τα στελέχη και τα μέλη 
του κόμματός του να εγκαταλείψουν τον Τσε,
 αν δεν θέλουν να βρεθούν
 εκτός κομματικής γραμμής.
Είναι η ώρα που ο Ερνέστος θα πληρώσει, 
την βλασφημία, της άρνησής του
 στο σοβιετικό μοντέλο.
Όταν ο Μόνχε είχε πληροφορηθεί το Νοέμβριο
 του 1966 ότι ο Τσε έφθασε στη Βολιβία 
για να περάσει στην Αργεντινή και να ξεκινήσει
 αντάρτικο, βάζοντας φωτιά σε όλη την περιοχή, 
απέφυγε να τον συναντήσει με διάφορες προφάσεις.
Έφυγε για τη Μόσχα, με αφορμή 
μία εκδήλωση του Κ.Κ Βουλγαρίας και εκεί πιθανόν
 παίρνει την φιλική συμβουλή να σταματήσει 
τα πάρε δώσε με τον ατίθασο αναρχικό 
και τροτσκιστή αλλά και πιθανόν 
Μαοϊκό εξτρεμιστή. 
Όταν θέλουν να σου φορέσουνε ταμπέλες, 
τίποτα δεν τους σταματά, ακόμη και όταν 
οι διάφορες ταμπέλες είναι 
εκ διαμέτρου αντίθετες μεταξύ τους.
Η Μόσχα είχε αρχίσει πλέον ανοικτά
 να τον χαρακτηρίζει με καθόλου 
κολακευτικά επίθετα.
Ήταν και η εποχή της φοβερής διαμάχης 
μεταξύ των Μαοϊκών 
και του κομμουνιστικού Ιερατείου της Μόσχας, 
για τον έλεγχο του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.
Ήταν και η εποχή της ειρηνικής συνύπαρξης 
με τις Η.Π.Α.
Ο Μάριο Μόνχε και το κόμμα του ακολουθούν,
 στην ουσία, πιστά το μοντέλο 
κατάληψης της εξουσίας με ειρηνικό τρόπο 
(ειρηνική συνύπαρξη)
και η όλη συνάντηση αποσκοπούσε
 στο να μεταφέρει στο Κρεμλίνο τι σχεδίαζαν 
αυτά τα δύο άταχτα παιδιά του 
κομμουνιστικού στρατοπέδου, ο Φιντέλ και ο Τσε. 
Η συνάντηση έγινε 31 Δεκεμβρίου 1966.
Τελικά η επανάσταση στην Βολιβία, 
δίχως την στήριξη από το Κ. Κ δεν έγινε εφικτή
 και ο Τσε άρχισε να βαδίζει το δικό του Γολγοθά 
προς το θάνατο αλλά και το μύθο ταυτόχρονα.
Μπορεί ο Τσε να μην μπορεί να περπατήσει 
πάλι τα βουνά, βάζοντας φωτιά στους καναπέδες 
και στις τηλεοράσεις μας, μπορεί να μην μπορεί 
να ξανακλείσει τα μπορντέλα τους 
και τα Καζίνο τους, μπορεί και να μην είναι σε θέση
 να κάνει χαλάστρα στις μπίζνες των πετρελαίων
 και των πτωμάτων, αλλά μπορεί ακόμα να περπατά 
στο μυαλό και στα μπλουζάκια μας 
και να είναι παρών σε όλες τις πορείες 
και τους αγώνες των ανθρώπων 
που θέλουν το αυτονόητο.
Ο άνθρωπος να ζει σαν άνθρωπος 
και όχι σαν οικόσιτο ζώο.
Λεύτερος!
Λεύτερος, αλλά όχι στηρίζοντας την ελευθερία του 
στη σκλαβιά κάποιων άλλων ανθρώπων!
Καρτσωνάκης Τάκης

Πυξίδα μέσα στον χρόνο
Και ο μύθος να σου ανήκει
Είναι των ματιών σου οι κύκλοι
Που αγκαλιάσανε τον κόσμο

Εδώ θα μείνει για πάντα
Το ζεστό το πέρασμα σου
Φωτιά που ανάβει η ματιά σου
Comandate Che Guevara

Εσύ που ανάβεις τ αστέρια 
Της μνήμης φτιάχνεις το χάρτη
Και περνάς μέσα απ την στάχτη
Την ελπίδα σ άλλα χέρια

Εδώ θα μείνει για πάντα...

Σαν θρύλος γύρω καλπάζεις
 Σαν ευχή και σαν κατάρα
Στα στενά της Santa Clara
Το όνειρο σου δοκιμάζεις.  

Εδώ θα μείνει για πάντα...

Μιλάς κοιτώντας μπροστά σου
Το ποτάμι της ευθύνης
Και στην ιστορία δίνεις
τη φωνή και το όνομά σου

Εδώ θα μείνει για πάντα...


Γελάς και γίνεται μέρα
 Η νύκτα σε συλλαβίζει
Μυστικά σου ψιθυρίζει
Asta siempre comandate.

Εδώ θα μείνει για πάντα....
Hasta Siempre Che Guevara 
(Τσε Γκεβάρα) - Greek Version

2 σχόλια :

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Παναγιώτη μου γιατί δεν λες για τον άνεμο που στροβιλίζεται στο μυαλό και την φλογίτσα που σιγοκαίει την καρδιά μας ;

Ναι μωρέ, Έναν " ΤΣΕ " έχει ανάγκη η Πατρίδα ,τίποτα λιγότερο, για ν' αναστηθεί, και οι Έλληνες να ζήσουν σαν άνθρωποι στον τόπο τους και όχι σαν οικόσιτα ζώα ..

Που να βρεθούν τέτοιοι αγνοί πατριώτες Παναγιώτη μου ,
( γεννιούνται κάθε εκατό χρόνια ) να βάλουν την αγάπη για την Ελλάδα και την σωτηρία της πάνω, όχι μόνο από την υστεροφημία τους, αλλά κι από την ζωή τους ακόμη ;
Μπράβο Παναγιώτη που το λέει το φιλότιμό σου αλλά και το κουράγιο σου και δίνεις ό,τι μπορείς με τον τρόπο που μπορείς στους αναγνώστες σου και ο νοών νοήτω….

Νεφελη Ρηγα είπε...

Απόλυτα σύμφωνη με την καλή μας φίλη Λυγερή.! Σ΄ευχαριστώ που μου δίνεις την ευκαιρία να σε διαβάζω. Τα κείμενά σου, οι αναρτήσεις σου, πάντα έχουν να πουν πολλά.Προσφέρουν γνώση.