Entre los raìles oxidados
de antiguas estaciones
de trenes que por el
abandono se han llenado
de maleza y llevan unos an̈os
sin anunciar
llegadas y salidas
sin embargo, si el
visitante buscarà con
mucho cuidado y amor y
si es afortunado
descubrirà entre las
piedras y la basura
algunas piedras
preciosas que brillian.
Son unas piedras que se
han formado gota a gota
con miles de làgrimas de
alegrìa pero sobre todo
de tristeza y de
embalsamadas palabras
de amor
Las han formado tantas
palabras, promesas y
besos de llegadas y
salidas, fosiles de
suspiros y aùn màs
sedimentos de promesas
incompletas de vuelta.
Pan Kartsonakis
Η απόδοση, του ποιήματος, στην Ισπανική γλώσσα
έγινε από την καθηγήτρια Ισπανικών Γεωργία Κόλλια.
Ανάμεσα στις σκουριασμένες ράγες
των παλιών σιδηροδρομικών σταθμών
που από την εγκατάλειψη, έχουν χορταριάσει
κι έχουν αφίξεις κι αναχωρήσεις τρένων
κάτι χρόνια να αναγγείλουν,
ο επισκέπτης αν θα ψάξει
με προσοχή όμως μεγάλη και αγάπη
και είναι τυχερός,
θα ανακαλύψει
ανάμεσα στις πέτρες και τα σκουπίδια
κάτι πολύτιμα πετράδια που γυαλίζουν.
Είναι κάτι πέτρες
που σταλαγματιά με τη σταλαγματιά έχουνε γίνει
από χιλιάδες δάκρυα χαράς
μα πιότερο της λύπης
κι από βαλσαμωμένα λόγια αγάπης.
Τις έχουν σχηματίσει
τόσα λόγια, υποσχέσεις και φιλιά
αναχωρήσεων κι αφίξεων
απολιθώματα αναστεναγμών
και προπαντός ιζήματα
ανεκπλήρωτων υποσχέσεων επιστροφής.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου