Η Ελαιοκομία και ειδικά η βιολογική Ελαιοκομία, είναι μεγάλη επιστήμη...

Γιατί το έχω  δηλώσει με πολλές λεπτομέρειες.

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ...

Μια πολύ συνηθισμένη εικόνα αυτή την περίοδο στα ελαιοτριβεία,

 που επεξεργάζονται αυτό που ονομάζουμε ... Εθνικό προϊόν μας.

Ελαιόκαρπος που έχει συγκομιστεί, και έχει όπως βλέπετε μεταφερθεί 

με αυτά τα τσουβάλια, και με αυτή την πίεση βάρους στο ελαιοτριβείο

 προς έκθλιψη ... του Εθνικού μας προϊόντος.

Τα τσουβάλια αυτά είναι από νάιλον υλικό, που δεν έχουν καταλληλότητα 

τροφίμων γενικότερα, και προέρχονται από παράγωγα του πετρελαίου.

Δεν θα μιλήσω φυσικά για την καθαριότητά τους.

Περιέχουν περίπου 50 κιλά ελιών μέσο όρο, και στοιβάζονται 

το ένα πάνω στο άλλο, με συνέπεια τα κάτω τσουβάλια να δέχονται

 μια πίεση βάρους 500 κιλών ...

Η ποιότητα του υλικού αυτού του τσουβαλιού έχει τραγικές συνέπειες 

στην ποιότητα και την υγεία του ελαιόκαρπου, μιας και αναπτύσσονται

 πολύ υψηλές θερμοκρασίες μέσα στο τσουβάλι, που συνήθως είναι

 και πολύ σφικτά δεμένο.

Κατά τη διάρκεια αναμονής μέχρι την ελαιοποίηση των ελιών  

(συνήθως 48 με 72 ώρες) προάγονται θερμοκρασίες που φτάνουν 

τους 50 °C περίπου και μεταφέρονται υπολείμματα "πετρελαίου" 

από το τσουβάλι στον ελαιόκαρπο.

Παράλληλα δε, με αυτές τις θερμοκρασίες και τις απαράδεκτες συνθήκες, 

δημιουργούνται κακές και τραγικές ζυμώσεις στον ελαιόκαρπο, 

από την αύξηση του πληθυσμού οξειδωτικών ενζύμων, που ονομάζονται λιπάσες.

Οι λιπάσες είναι φυσικά ένζυμα του ελαιόκαρπου, όπου μαζί με άλλα ένζυμα

 που ελευθερώνονται από τα διάφορα είδη μικροοργανισμών οι οποίοι, 

αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια αποθήκευσης του καρπού σε ακατάλληλες 

και κακές συνθήκες, δημιουργούν την ενζυματική οξείδωση **.

ΘΑ ΣΑΣ ΔΩΣΩ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ...

Το ενζυματικό φορτίο μικροοργανισμών που αναπτύσσεται, όταν ανεβαίνει 

η θερμοκρασία μέσα στο τσουβάλι, είναι και εκφράζεται σε εκατομμύρια αποικίες μικροοργανισμών, που δρουν με διάφορους τρόπους και συνθήκες, πετυχαίνοντας 

να αλλοιώσουν την ποιότητα του ελαιόκαρπου και υποβαθμίζοντας 

πολύ σοβαρά την ποιότητα του ελαιολάδου που θα παραχθεί.

Φανταστείτε ότι η θερμοκρασία δυνητικά μπορεί να φτάσει στους 50 °C

 μέσα σε ένα τσουβάλι, και τον ελαιόκαρπο να βρίσκεται σε διαδικασίες 

διαπνοής και ώσμωσης, υγρασίας και οξυγόνου ...

Το αποτέλεσμα είναι να μεταφέρονται οσμές και τοξικά υπολείμματα

 από τα τσουβάλια και να προάγεται η διαδικασία της οξείδωσης 

και της μούχλας, για να το πω με απλά λόγια.

Η συνέπεια όλων αυτών των συνθηκών είναι το Εθνικό μας προϊόν 

να υποβαθμίζεται τραγικά και χημικά και οργανοληπτικά, βάσει αναλύσεων

 δηλαδή αλλά και γευστικά.

Έτσι δημιουργούνται τραγικά ελαττώματα στο ελαιόλαδο που παράγεται, 

με συνέπεια τις λεγόμενες επιμολύνσεις πετρελαιοειδών αλλά και

 πλαστικοποιητών, καθώς και μια πλειάδα γευσιγνωστικών ελαττωμάτων.

Έχω παρατηρήσει ότι από πλευράς ελαιοτριβείων γίνεται σοβαρή προσπάθεια

 να αλλάξει αυτό το τραγικό φαινόμενο υποβάθμισης του Εθνικού μας προϊόντος, 

που δυστυχώς όμως δεν έχει πολύ μεγάλη επιτυχία.

Το ακόμα χειρότερο είναι ότι πολλοί παραγωγοί αυτό το ελαιόλαδο

 από τα πλαστικά τσουβάλια το καταναλώνουν και για το σπίτι τους, δηλαδή 

δεν έχουν συναίσθηση του τι κακό κάνουν, ακόμα και στους ίδιους.

Πολλοί χρησιμοποιούν και τα πάνινα τσουβάλια, θεωρώντας τα πιο οικολογικά 

και φιλικά προς τον ελαιόκαρπο που παράγουν,

 γιατί δεν είναι πλαστικά, νάιλον δηλαδή.

Όμως θα πρέπει να τονισθεί, ότι μπορεί να μην μεταφέρονται πλαστικά

 ή πετρελαιοειδή στις ελιές αλλά οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται 

και σε αυτά τα τσουβάλια είναι πολύ υψηλές επίσης, με συνέπεια

 να προάγονται ενζυματικές οξειδώσεις και υποβάθμιση του Εθνικού μας προϊόντος.

Δυστυχώς λυπάμαι για όλες αυτές τις συνθήκες και την άγνοια που υπάρχει 

και για το θέμα αυτό στην Ελαιοκομία.

Το 2023 ...

Σίγουρα και με βεβαιότητα ...

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΑΣ ΠΡΟΙΟΝ ...

Και ας θεωρούμε ή πλασματικά πιστεύουμε ότι έχουμε

 το καλύτερο λάδι στον κόσμο ...

** Δεν έχω αναφερθεί διεξοδικά στις οξειδώσεις και στις χημικές αντιδράσεις 

αυτές που αφορούν την αποθήκευση του ελαιόκαρπου, γιατί δεν επαρκεί

 ο χώρος, μιας και είναι πάρα πολλές.

 Ναι, καλά το διαβάσατε, είναι πάρα πολλές, μόνο σε αυτό το σημείο 

της αποθήκευσης και αναμονής προς ελαιοποίηση.

( via    Γιώργος Σακελλαρόπουλος )

ΠΗΓΗ