Το παρασκήνιο πίσω από τη συζήτηση για τη "διαγραφή" δημόσιου χρέους από την ΕΚΤ

 Το παρασκήνιο πίσω από τη συζήτηση 

για τη "διαγραφή" δημόσιου χρέους από την ΕΚΤ

Του Γ. Αγγέλη

Η ιδέα της έμμεσης "διαγραφής" δημόσιου χρέους, αυτού που έχει αγοράσει η ΕΚΤ

 και οι κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης μέσω του τακτικού και του έκτακτου

 προγράμματος αγοράς τίτλων χρέους (APP και PEPP), 

από τον περασμένο Σεπτέμβριο και ειδικά μετά την έκρηξη της πανδημίας,

 δεν είναι εντελώς …καινούργια. 

Η τελευταία φορά που προτάθηκε δημοσίως από τους Paul De Grauwe 

και André Grjebine -ο πρώτος γνωστός οικονομολόγος και στέλεχος

 των Think Tank στις Βρυξέλλες και παράλληλα καθηγητής 

στο London School of Economics, o δεύτερος οικονομολόγος

 και παλιός Διευθυντής Έρευνας στο Sciences Po- ήταν τον περασμένο Απρίλιο. 

Είχε, όμως, τεθεί στο τραπέζι και κυκλοφορήσει ως θέμα στις Βρυξέλλες

 νωρίτερα, αλλά είχε αποθαρρυνθεί και αποσυρθεί από τον δημόσιο διάλογο, 

με σχετική δημόσια δήλωση της Κριστίν Λαγκάρντ. 

Παρ’ όλα αυτά, τις τελευταίες εβδομάδες το θέμα επανέρχεται και μάλιστα 

με ιδιαίτερη έμφαση από πλευράς παραγόντων της Γαλλίας 

και -αναμενόμενο- της Ιταλίας. 

Η "ιδέα" είναι η ακόλουθη. 

Η ΕΚΤ "διαγράφει" με έμμεσο τρόπο όλες τις ποσότητες χρέους

 που έχει αγοράσει από τη δευτερογενή αγορά την περίοδο της πανδημίας, 

δηλαδή μετά την ενεργοποίηση του έκτακτου QE, δηλαδή του PEPP. 

Έτσι ώστε να διευκολύνει τις υπερχρεωμένες χώρες να χρησιμοποιήσουν 

αναγκαίο δημοσιονομικό χώρο για να στηρίξουν την αντιμετώπιση

 της πανδημίας και να στηρίξουν την οικονομική ανάκαμψη. 

Προφανώς τίθεται θέμα νομιμότητας της συγκεκριμένης διευκόλυνσης,

 δεδομένου ότι, όπως είπε η κα Λαγκάρντ στην παρέμβαση "αποθάρρυνσης" 

της συγκεκριμένης συζήτησης, "το σημείο που πρέπει να συγκεντρώσουμε

 την προσοχή μπροστά σε τέτοια "αιτήματα" είναι ότι 

το χρέος πρέπει πάντα να πληρώνεται…". 

Την "τεχνική" λύση παράκαμψης αυτής της δέσμευσης που υπενθύμισε 

η κα Λαγκάρντ, την φέρνουν τώρα στο τραπέζι οι δύο οικονομολόγοι, 

βασιζόμενοι σε ένα report της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών του 2013, 

το οποίο εξηγεί πώς και γιατί οι Κεντρικές Τράπεζες μπορούν νόμιμα

 να διακρατούν αρνητικά στοιχεία στους ισολογισμούς τους. 

Με άλλα λόγια οφειλές τρίτων και ταυτόχρονα να ικανοποιείται

 η παρατήρηση της κας Λαγκάρντ. 

Να κάνει η Κεντρική Τράπεζα αυτό που ήδη κάνει μέχρι σήμερα απέναντι

 στις τράπεζες, ήτοι να διακρατεί το χρέος αυτό με μηδενικό επιτόκιο, 

ήτοι να ανανεώνει για όσο χρόνο χρειάζεται το χρέος αυτό με μηδενικό κόστος

 (ή ακόμα και αρνητικό επιτόκιο). 

Στις Βρυξέλλες η σχετική συζήτηση έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον 

στους πάνω ορόφους του κτηρίου Μπερλεμόν και κατά πως φαίνεται

 ορισμένοι στην Κομισιόν αντιμετωπίζουν το θέμα σαν κάτι που πρέπει

 "να διερευνηθεί σε βάθος πριν απορριφθεί

 σε μία τόσο κρίσιμη για την ευρωζώνη περίοδο…".

ΠΗΓΗ