Λάθος ήταν και όταν στην συνέχεια είδε τον κ. Παπαγγελόπουλο,
τον δικό του έμπιστο συνεργάτη, να συμμετάσχει στην κυβέρνηση Τσίπρα
και δεν έσπευσε να καταδικάσει πολιτικά το γεγονός.
Αυτό ήταν που δημιούργησε την αίσθηση της «συνταξιοδότησης» και όχι
οι διαδόσεις των διαδρόμων.
Ο κ. Καραμανλής επέλεξε τότε να μην μιλήσει πολιτικά.
Είτε επειδή είχε ήδη αποφασίσει να αποσυρθεί από την πολιτική, είτε επειδή
δεν θέλησε να επιπλήξει τον κ. Παπαγγελόπουλο…
Μπορεί ο κ. Καραμανλής να είναι ένας καλός Πρόεδρος της Δημοκρατίας;
Μπορεί!
Σίγουρα όμως μπορεί να είναι ένας εξαιρετικός αναλυτής για τα διεθνή θέματα,
για τα σημαντικά ζητήματα της εξωτερικής μας πολιτικής.
Ένας πολύτιμος συνεργάτης όλων των μελλοντικών ελληνικών κυβερνήσεων.
Ο κ. Καραμανλής είναι ένας άνθρωπος με αξία.
Ένας χαρισματικός άνθρωπος.
Κι έχει ακόμη κεφάλαιο για να καταναλώσει, παρά το γεγονός ότι έχει ήδη
σκορπίσει μεγάλο του μέρος.
Παρασυρόμενος, κατά πάσα πιθανότητα,
από την αναπόφευκτη σύγκριση με τον θείο του.
Κι όμως! Θα μπορούσε και πολύ καλύτερα.
Αρκεί να απέφευγε αυτή την σύγκριση.
Να μην ακολουθούσε τον θείο του κατά πόδας,
ακόμη και στην περίπτωση της 11χρονης σιωπής.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου