Χθες το βράδυ...είχα μια συζήτηση με 5 νέα παιδιά
και το μόνο όνειρο που μου είπαν ότι έχουν πλέον
είναι να φύγουν από την πόλη αλλά και τη χώρα
στην οποία δεν βλέπουν να έχουν κανένα μέλλον.
Θυμάμαι που μου έλεγε σαν ήμουνα παιδάκι
για την πατρίδα, ο παππούς, τις αναμνήσεις που ‘χε.
Πατρίδες προαιώνιες των μυθικών Ελλήνων
του Πόντου, το χρυσόμαλλο το δέρας, πως το ‘χάσαν.
Μου ‘λεγε πως διέφυγε και ήλθε στην Ελλάδα
και πως αόρατη κλωστή στην Κόρινθο τραβούσε.
Λένε πως μνήμες κουβαλούν, τα κύτταρα, αιώνες
και τις συνθήκες καρτερούν σαν σπόροι να φυτρώσουν.
Είπαν «μητέρα πόλεων», η Κόρινθος, υπήρξε
και την Κολχίδα ίδρυσαν Κορίνθιοι κι ο Αιήτης.
Πάν Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου