Όσο υπήρχε Η Σοβιετική Ένωση, για να μην στραφεί
ο κόσμος προς τον κομμουνισμό,
τα δυτικά κράτη αναγκάστηκαν
να κάνουν μεγάλες μεταρρυθμίσεις
υπέρ των εργαζομένων όπως:
Αυξήσεις στους μισθούς, μείωση
της ανεργίας, καθιέρωση 35 ώρου εργασίας εβδομαδιαίως, ασφάλιση όλων
των εργαζομένων, μείωση των ορίων ηλικίας στην συνταξιοδότηση, υποστήριξη
της μεσαίας τάξης, ποιότητα στην ζωή των πολιτών π.χ κατοικία για όλους,
κοινωνική μέριμνα κ.λ.π.
Τώρα που ανατράπηκε ο σοσιαλισμός όλες αυτές τις κατακτήσεις
τις παίρνουν πίσω ΣΑΝ ΝΑ ΤΙΣ ΕΙΧΑΝ ΔΩΣΕΙ ΔΑΝΕΙΚΕΣ,
και μας κοροϊδεύουν ξεδιάντροπα και γλεντάνε οι πολυεθνικές
και οι τραπεζίτες θέλοντας να καταδικάσουν τους λαούς
να ζουν σε αιώνια φτώχια σε καθεστώς ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ,
παράλληλα καταστρέφουν την μικρομεσαία τάξη αδιαφορώντας για την τύχη
αυτών των ανθρώπων, συκοφαντώντας τους ανθρώπους ότι
για τα προβλήματα τους φταίει η ευμάρεια τους , και όχι ότι κάποιοι
στο όνομα του κέρδους αποφάσισαν ΒΙΑΙΑ να ΦΤΩΧΥΝΟΥΝ τους λαούς .
Σε όλα αυτά συνέβαλαν οι διάφοροι δεξιοί αναθεωρητές-καριερίστες που κυβέρνησαν
την Σοβιετική Ένωση από το 1956 και μετά , και που αντί να κάνουν
τον σοσιαλισμό ποιό σύγχρονο και πιο ελκυστικό και πιο πλουραλιστικό,
ώστε πραγματικά να κυβερνά ό λαός, παγίωσαν γραφειοκρατικές μορφές
διακυβέρνησης κυβερνώντας σαν κάστα πάνω από την κοινωνία μακριά από τον λαό
και τα σύγχρονα προβλήματα του εκφυλίζοντας βαθμιαία
το σοσιαλιστικό προετοιμάζοντας την ανατροπή του.
Δικό μας σχόλιο:
Ποιος θυμάται το "Νέα τάξη" που ξεστόμισε ο πατέρας Μπους;
Ναι ήταν τότε που σιγουρεύτηκαν οι Αμερικάνοι για την αδυναμία
να διεκδικήσει κάποιο ρόλο στην διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα
η καταρρέουσα Σοβιετική Ένωση.
Ήταν λίγο μετά την επίθεση (που δεν ολοκλήρωσαν τότε)
εναντίον του καθεστώτος του Σαντάμ στο Ιράκ.
Το Σαντάμ που οι ίδιοι είχαν βοηθήσει ως αντίπαλο στο Ιράν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου