«Να κλείσουμε με δίκαιο τρόπο
το κεφάλαιο του Β’ Παγκοσμίου»
Γλέζος: Μπορούμε να βρούμε τις αναγκαίες λύσεις στο θέμα των γερμανικών οφειλών.
Ο κ. Γλέζος, σε απάντηση επιστολής τού Μίχαελ Ρότ
(είχαν συναντηθεί στις 20 Απριλίου) εκφράζει τη χαρά του διότι
από την επιστολή του γερμανού υφυπουργού, επιβεβαιώνεται η κοινή τους
επιθυμία για καλές σχέσεις και ανάπτυξη αμοιβαίας εμπιστοσύνης των δύο λαών.
«Χάρηκα επίσης γιατί είδα να συμφωνείς ότι το Ελληνογερμανικό Ταμείο
για το Μέλλον δεν σχετίζεται με το ζήτημα των απαιτήσεων της Ελλάδας
έναντι της Γερμανίας, αλλά αποτελεί, αφενός, μια έκφραση συγγνώμης
για τα δεινά που υπέστη η Ελλάδα και, αφετέρου, μια προσπάθεια να γίνουν
γνωστές οι αδικίες που έχουν διαπραχθεί», σημειώνει ο Μανώλης Γλέζος.
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζει ότι μετά από τόσα χρόνια
η επιστολή αυτή «αποτελεί την πρώτη επίσημη απάντηση από την πλευρά
της γερμανικής κυβέρνησης σε σχέση με τις διεκδικήσεις της Ελλάδας από τη Γερμανία».
«Παραμένει πεποίθησή μου ότι μπορούμε να βρούμε όλες τις αναγκαίες λύσεις
στο θέμα των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα, αν οι δύο κυβερνήσεις,
Ελλάδας και Γερμανίας, καθίσουν γύρω από ένα τραπέζι και συζητήσουν διεξοδικά.
Επιπλέον, ένα θέμα που χρονίζει και πρέπει επιτέλους να κλείσει είναι αυτό
της υπογραφής Συνθήκης Ειρήνης μεταξύ των χωρών μας.
Είναι απαράδεκτο εβδομήντα χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου
δύο φίλες χώρες να παραμένουν σε καθεστώς μη εμπόλεμης κατάστασης»,
αναφέρει το στέλεχος της Αριστεράς, ο οποίος χαρακτηρίζει ενδιαφέρουσες
τις προτάσεις του Μίχαελ Ρότ, αλλά, όπως σημειώνει, προϋποθέτουν τη λύση
του κεντρικού προβλήματος, για να μη φανεί ότι αποτελούν υπεκφυγή ή νόθα λύση.
«Εύχομαι να έχει φθάσει επιτέλους η ώρα να κλείσουμε με δίκαιο τρόπο
το οδυνηρό για τους λαούς μας κεφάλαιο του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου»,
αναφέρει ο Μανώλης Γλέζος.
Τι μας χρωστάνε;
Πρώτον, σε ότι αφορά το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων έχει επιλυθεί
από τον Φεβρουάριο του 1946, από την 19μελή Συμμαχική Επιτροπή
που όρισε τι θα πληρώσει κάθε χώρα του άξονα στις χώρες που είχε καταλάβει
για τις ζημιές που έκανε. Στην Ελλάδα κατοχυρώθηκε ποσό 7,1 δισ. δολαρίων
αγοραστικής αξίας 1938, που σήμερα, σύμφωνα με λογαριασμούς
της Τράπεζας της Ελλάδος, αποτιμώνται σε 108 δισ. ευρώ.
Δεύτερον, το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, το οποίο ο καθηγητής
Άγγελος Αγγελόπουλος είναι προσδιορίσει σε 3,5 δισ. δολάρια (του 1938).
(ΣΣ: ο πληρεξούσιος του Ράιχ στην Ελλάδα Αλντερπουργκ, με γραπτό
υπόμνημά του στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, τον Ιούλιο 1964,
είχε αναφέρει ότι η οφειλή της Γερμανίας στην Ελλάδα από το δάνειο ανερχόταν
σε 200 εκατ. χρυσά μάρκα, δηλαδή σε 400 εκατ. σταθερά μεταπολεμικά μάρκα).
Το δάνειο αυτό προέκυψε ως εξής: Το 1907, η Διάσκεψη της Χάγης αποφάσισε
ότι τα νικημένα σε πόλεμο κράτη υποχρεούνται να διατρέφουν τα στρατεύματα
κατοχής, αλλά κατόπιν πιέσεων ανθρωπιστικών οργανώσεων προστέθηκε
η διευκρίνηση «εάν δύνανται»… Η Ελλάδα ήταν έτσι υποχρεωμένη
να τρέφει 500.000 Γερμανούς στρατιώτες, 250.000 Ιταλούς και 60.000 Βούλγαρους,
ήτοι 810.000 συνολικά! Και σαν να μην έφταναν αυτοί, οι κατοχικοί στρατοί,
κατ΄εξαίρεση και μόνο από την Ελλάδα, έπαιρναν τρόφιμα για την διατροφή
της στρατιάς του Ρόμελ. Αυτό το επιπλέον μεταφράστηκε στο αναγκαστικό
κατοχικό δάνειο των 8 δισ. δραχμών που μεταπολεμικά υπολογίσθηκε
σε 4,5 εκατ. χρυσές λίρες και σήμερα αποτιμάται με τους τόκους του στα 70 δισ. ευρώ.
Αυτό το επιπλέον μεταφράστηκε στο αναγκαστικό κατοχικό δάνειο
των 8 δισ. δραχμών που μεταπολεμικά υπολογίσθηκε σε 4,5 εκατ. χρυσές λίρες
και σήμερα αποτιμάται με τους τόκους του στα 70 δισ. ευρώ.
Τρίτον, τις αποζημιώσεις για τα 100* ολοκαυτώματα χωριών της Ελλάδας,
από τα οποία έχουν αναγνωρισθεί τα 89 με 56.225 νεκρούς.
*Δικό μας σχόλιο: Προσωπικά θεωρώ ότι το 100 χωριά δεν ανταποκρίνεται
στην πραγματικότητα (είναι πολύ περισσότερα).
Το σύνολο των γερμανικών υποχρεώσεων
υπολογίζεται ανάλογα με τις μετατροπές των ισοτιμιών
και το ύψος των επιτοκίων (2,5% - 3%), αλλά
και τις μεθόδους αποτίμησης που χρησιμοποιούνται
από τους αναλυτές.
Το Spiegel έχει κάνει λόγο για 162 δισ. ευρώ,
ο μελετητής Δημοσθένης Κούκουνας
για 510 δισ. ευρώ και ο Διαμιανός Βασιλειάδης
του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης
των Οφειλών της Γερμανίας
για 1 τρισ. ευρώ περίπου.
Για όλα αυτά υπάρχει ένας τεράστιος λογαριασμός, που βασίζεται σε διεθνείς
αποφάσεις, αλλά η Γερμανία υπεκφεύγει, υποστηρίζοντας ότι δεν είμαστε
σε εμπόλεμη κατάσταση και γι΄ αυτό δεν υπογράφει Συνθήκη Ειρήνης
με την Ελλάδα, διότι τότε θα πρέπει να καταβάλει άμεσα τα χρέη αυτά.
Σύμφωνα με τον Μανώλη Γλέζο αυτή πρέπει να είναι η κεντρική επιδίωξη
της Ελλάδας. Θεωρεί ότι οι Γερμανοί είναι νομότυποι και τότε θα πληρώσουν.
Την άποψη αυτή υποστηρίζει και ο καθηγητής Προκόπης Παυλόπουλος (3),
ο οποίος επισημαίνει ότι
«το 1953, με τη Συμφωνία του Λονδίνου, δεν «χαρίσθηκαν» στη Γερμανία
οι οφειλές της λόγω πολεμικών αποζημιώσεων, όπως η γερμανική πλευρά
“τεχνηέντως” φαίνεται να διατείνεται.
Η Συμφωνία αυτή απλώς έθεσε «σε αδράνεια» τις οφειλές
της Γερμανίας ως την υπογραφή, κατά το Διεθνές Δίκαιο (Δίκαιο του Πολέμου)
“Συμφώνου Ειρήνης” μεταξύ της τελευταίας και των Δυνάμεων που νίκησαν
στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται νομικώς για ένα είδος
“αναβλητικής αίρεσης” (lato sensu) σχετικά με την εξόφληση των υποχρεώσεων
της Γερμανίας, επειδή τότε θεωρήθηκε ότι αυτή δεν διέθετε –πρωτίστως
λόγω της διαίρεσής της σε Δυτική και Ανατολική- την κατά το διεθνές δίκαιο
απαιτούμενη πολιτειακή υπόσταση για ανάληψη και εκπλήρωση
συναφών υποχρεώσεων». Η ικανότητα σύναψης «Συμφώνου Ειρήνης»
επήλθε το 1990 και τότε υπογράφηκε το λεγόμενο «Σύμφωνο 2 + 4» μεταξύ
της ενωμένης πλέον Γερμανίας και ΗΠΑ, ΕΣΣΔ, Γαλλίας και Αγγλίας.
Δικό μας σχόλια: Τους αρχαιολογικούς μας θησαυρούς που λεηλάτησαν και όλα αυτά που έκλεψαν;
Ακόμη και σήμερα τα πουλάνε
οι κληρονόμοι τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου