Κάποιες περίεργες σεξουαλικές πρακτικές παλαιότερων κοινωνών.

Η σεξουαλική ζωή έχει απασχολήσει ιδιαίτερα

 τον ανθρώπινο πολιτισμό. 

Από τους αρχαίους πολιτισμούς μέχρι και σήμερα, 

οι οργανωμένες κοινωνίες είχαν δημιουργήσει

 τα δικά τους ήθη και έθιμα για τη σεξουαλική ζωή. 

Μάλιστα, ορισμένοι αρχαίοι πολιτισμοί είχαν 

αναπτύξει σεξουαλικές πρακτικές που φαντάζουν

 το λιγότερο περίεργες με τα σημερινά δεδομένα.

 Δείτε μερικές από αυτές…

«Δανεισμός» της συζύγου - Άραβες

Οι αρχαίοι Άραβες, πριν την εμφάνιση του Ισλάμ, 

είχαν μια περίεργη παράδοση που σχετίζονταν

 με το «δανεισμό» της συζύγου. 

Η παράδοση αυτή δεν συνδέονταν μόνο με την πολιτική 

ή οικονομική αναβάθμιση. 

Αντίθετα, θεωρείται μια πρώιμη μορφή ευγονικής.

Την παράδοση εφάρμοζαν κυρίως οικογένειες 

χαμηλής κοινωνικής διαστρωμάτωσης που επιθυμούσαν

 να αποκτήσουν απογόνους μεγαλύτερου κύρους 

προκειμένου να «εξευγενίσουν» τη γενιά τους. 

Έτσι, οι άντρες δεν δάνειζαν τις συζύγους τους

 στον οποιοδήποτε. Μόνο άντρες υψηλούς κύρους 

που κατείχαν επιθυμητές δεξιότητες, επιτρέπονταν

 να έχουν επαφή με τη σύζυγο κάποιου άλλου. 

Στόχος της επαφής ήταν η γυναίκα να μείνει έγκυος. 

Τα παιδιά που προέκυπταν από την εκτός γάμου

 ένωση θεωρούνταν παιδιά του νόμιμου άντρα 

και όχι του βιολογικού πατέρα. 

Η διαδικασία του «δανείσματος» ήταν

 ιδιαίτερα απλή: Ο άντρας απλά έστελνε 

τη γυναίκα του στο σπίτι του άντρα που είχαν

 επιλέξει, εωσότου εκείνη θα κυοφορούσε, ακόμη 

και αν απαιτούνταν μήνες! Ωστόσο, προκειμένου

 ο σύζυγος να θεωρηθεί πατέρας του παιδιού, έπρεπε

 να απέχει από το σεξ κατά τη διάρκεια

 που η γυναίκα του ζούσε με τον άλλο άντρα.

 Αν τα κατάφερνε, το παιδί θεωρούνταν δικό του,

 στα μάτια της κοινότητας. 

Σεξ χωρίς εκσπερμάτωση

 (αρχαία Κίνα) Ταοϊσμός

Ο Ταοϊσμός βασίζεται στην πίστη της ύπαρξης 

του «τσι», της ζωογόνου δύναμης που υπάρχει στα πάντα. 

Οι Ταοϊστές διαιρούν το «τσι» στο γιν 

και το γιάνγκ (θετική και αρνητική ενέργεια) 

και πιστεύουν στη διατήρηση της ισορροπίας μεταξύ 

των δύο δυνάμεων, που κάποιος μπορεί να επιτύχει

 με πνευματική αρμονία και διατήρηση της καλής

 φυσικής κατάστασης. Σε ό,τι αφορά το ανθρώπινο

 σώμα, το «τσι» παίρνει τη μορφή του «τζινγκ», 

της ουσίας που μας χαρίζει ζωή. 

Οι Ταοϊστές πιστεύουν ότι η απώλεια του τζινγκ 

μπορεί να προκαλέσει ασθένειες ή ακόμη και θάνατο.

Απ’ όλες τις ουσίες που το σώμα παράγει, αυτό

 που σύμφωνα με τους Ταοϊστές περιέχει 

το περισσότερο τζινγκ, είναι το σπέρμα!

 Η πεποίθηση αυτή οδήγησε τους αρχαίους Ταοϊστές

 να πιστεύουν ότι ο άνδρας δεν πρέπει να χάνει 

μεγάλη ποσότητα σπέρματος. 

Έτσι, συμβούλευαν τους αρχαίους Κινέζους 

να μην εκσπερματώνουν κατά τη διάρκεια του σεξ.

 Ωστόσο, υπήρχε και μια επιπλέον πεποίθηση

 που έκανε τα πράγματα χειρότερα: Ένας από

 τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους ενίσχυσης 

του τζινγκ θεωρούνταν το συχνό σεξ και μάλιστα

 με όμορφες παρθένες. 

Ως εκ τούτου, οι αρχαίοι Κινέζοι παρακινούνταν 

να κάνουν περισσότερο σεξ, δίχως όμως 

να εκσπερματώνουν!

Φαραωνικός αυνανισμός στο Νείλο

 Αρχαία Αίγυπτος

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν μια αρκετά περίεργη 

πεποίθηση για τον τρόπο που ο κόσμος 
δημιουργήθηκε. 
Σύμφωνα με αυτήν, το σύμπαν είχε αρχικά 

τη μορφή μιας μαύρης αρχέγονης «σούπας».

 Ωστόσο, από το τίποτα, σχηματίστηκε ένα αυγό, 

μέσα στο οποίο εκκολάφτηκε ο θεός Ατούμ. 

Το πρώτο πράγμα που ο Ατούμ έκανε αφότου 

απέκτησε αυτοσυνείδηση ήταν να αυνανιστεί. 

Από το σπέρμα του γεννήθηκε η φυλή των θεών

 που τον βοήθησαν να δημιουργήσει 

και να κυριαρχήσει στο σύμπαν. 

Η ιδέα ότι η εκσπερμάτιση ήταν η κινητήριος 

δύναμη της δημιουργίας είχε τόσο κεντρικό ρόλο 

στην αρχαία Αίγυπτο, ώστε να συνδεθεί 

με την άμπωτη και τη ροή του Νείλου!

Καθώς, λοιπόν, υπήρχε η πίστη ότι ο Φαραώ

 ήταν ο αντιπρόσωπος του θεού Ρα στον κόσμο, 

χρέος του ήταν να βοηθήσει τους θεούς 

να διατηρήσουν την ισορροπία. 

Έτσι, μια από τις «δουλείες» που έπρεπε να κάνει

 κάθε χρόνο, ήταν η τελετουργική αναπαράσταση

 της πράξης του Ατούμ που οδήγησε 

στη δημιουργία του κόσμου, προκειμένου

 να βοηθήσει το θεό να διατηρήσει τη ζωογόνο 

δύναμη του Νείλου και να συνεχιστεί ομαλά η ροή του.

 Κατά τη διάρκεια της γιορτής του θεού Νιμ, 
ο Φαραώ συνοδευόμενος από υπηκόους του, 
θα πήγαινε στις ακτές του Νείλου για να γίνει η τελετή. 

Ο Φαραώ περπατούσε μέχρι την άκρη του ποταμού,

 γδύνονταν και αυνανίζονταν με ιδιαίτερη προσοχή, 

ώστε το σπέρμα του να πέσει στον ποταμό 

και όχι στην ξηρά. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζονταν

 ότι το ποτάμι θα συνέχιζε να ρέει ομαλά, 

διασφαλίζοντας τις καλλιέργειες της επόμενης χρονιάς.

Ομοφυλοφιλικές σχέσεις 

με τη συγκατάθεση των γονιών.

 Πολιτισμός των Μάγια

Η ανώτερη τάξη στον πολιτισμό των Μάγιας 

επιδείκνυε ιδιαίτερη σημασία στην ανατροφή 

των γιών τους. Θεωρούσαν, μάλιστα, μέρος 

των υποχρεώσεών τους, όχι μόνο να παρέχουν

 στα παιδιά οικονομική και συναισθηματική στήριξη,

 αλλά και να καλύπτουν… τις σεξουαλικές τους ανάγκες! 

Έτσι, όταν οι γιοι των ανώτερων οικογενειών 

έφτασαν στην εφηβεία, οι γονείς του θα αναζητούσαν 

για τον πιο όμορφο νέο από οικογένειες της ίδιας

 τάξης, προκειμένου να γίνει παρτενέρ 

του γιου τους μέχρι αυτός να παντρευτεί.

Η αρχαία μυθολογία των Μάγια αποδίδει 

την ομοφυλοφιλία στο θεό Σιν, ένα πνεύμα της φύσης

 με μορφή νάνου. Θρυλούνταν ότι ο Σιν είχε 

ομοφυλοφιλική επαφή με ένα δαίμονα προκειμένου

 να επιδείξει στους Μάγια πώς γίνεται

ο έρωτας μεταξύ αντρών. 

Η επαφή μεταξύ των αγοριών θεωρούνταν 

παρόμοια με έναν πραγματικό γάμο 

και αναγνωρίζονταν από τους νόμους της φυλής.

 Οι νεαροί μάλιστα ζούσαν μαζί μέχρι να παντρευτούν, 

κάτι που γίνονταν γύρω στην ηλικία των 20. 

Μάλιστα, η πρακτική ήταν τόσο διαδεδομένη, 

ώστε όταν ένας ιεραπόστολος έφτασε εκεί,

 έγραψε ότι ο σοδομισμός ήταν

μια από τις μεγαλύτερες αμαρτίες.

Υποχρεωτική πορνεία - Ασσύριοι

Ο Ηρόδοτος στις καταγραφές του για τους Ασσύριους,

 είχε σταθεί ιδιαίτερα στο θέμα της πορνείας.

 Παρόλο που δεν υπάρχουν αποδείξεις

 που να επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς του, 

ο Ηρόδοτος είχε γράψει ότι στην αρχαία Ασσυρία, 

δεν ήταν μόνο νόμιμο αλλά και υποχρεωτικό

 για όλες τις ανύπαντρες γυναίκες να εκπορνεύονται.

 Οι Ασσύριοι έδειχναν ιδιαίτερη αφοσίωση 

στη λατρεία της Αφροδίτης ή Ιστάρ,
 όπως την ονόμαζαν. 
Πίστευαν ότι προκειμένου μια γυναίκα να λάβει

 τη χάρη της, θα πρέπει να έχει σεξουαλική επαφή 

με έναν άγνωστο σε ναό της Αφροδίτης. 

Έτσι, κάθε γυναίκα της αυτοκρατορίας, από τις πιο 

επιφανείς μέχρι και αυτές των χαμηλότερων τάξεων, 

έπρεπε να εμφανιστούν τουλάχιστον μια φορά 

στη ζωή τους σε ναό της Αφροδίτης, προκειμένου

 να πραγματοποιήσουν την ιερή τελετή.

Η γυναίκα κατά τη διάρκεια της τελετής έπρεπε 

να φορά στο κεφάλι ένα στέμμα από κορδόνια, 

ώστε να ξεχωρίζει από τις άλλες γυναίκες. 

Κατόπιν, καθόταν στις σκάλες του ναού 

ή στο ιερό της Αφροδίτης και περίμενε

 να τη διαλέξει κάποιος άντρας. Ήταν υποχρεωμένη

 να συνευρεθεί με τον πρώτο άντρα που θα έρχονταν.

Το αρχαίο τελετουργικό τραβούσε ιδιαίτερα

 την προσοχή των αντρών. Όποτε ένας άντρας 

έβρισκε μια γυναίκα που του άρεσε, έριχνε χρήματα 

πάνω της και έλεγε «Σε ζητώ στο όνομα της θεάς».

Αφού πραγματοποιούσαν την τελετή, η γυναίκα 

θεωρούνταν ιερή στα μάτια της θεάς 

και δεν μπορούσε πλέον να εξαναγκαστεί

 ή να πληρωθεί για σεξ. 

Ο Ηρόδοτος, μάλιστα, επισήμανε το προβληματικό 

σημείο της τελετής, ενθυμούμενος ότι όλες οι ψηλές

 και όμορφες γυναίκες γυρνούσαν σπίτι τους πρώτες, 

αλλά αντίθετα οι άσχημες έπρεπε να περιμένουν 

περισσότερο, μερικές φορές και για χρόνια! 

Η σχέση της πεολειχίας

 στην αρχαία Αίγυπτο με το θεό Όσιρις

Η παλαιότερη καταγραφή πεολειχίας χρονολογείται

 στην εποχή των αρχαίων Αιγύπτιων και σχετίζεται

 με το μύθο της ανάστασης του Όσιρις.

 Σύμφωνα με το μύθο, ο Όσιρις δολοφονήθηκε 

από τον αδελφό του, Σεθ, ο οποίος τον έκοψε

 σε κομμάτια που τα διασκόρπισε σε ολόκληρο τον κόσμο. 

Η Ίσις, η αδελφή και σύζυγος του Όσιρις, ξεκίνησε

 ένα επικίνδυνο ταξίδι προκειμένου να συγκεντρώσει

 όλα τα κομμάτια του θεού 
και να τον ξαναφέρει στη ζωή.
 Πράγματι κατάφερε να τα συγκεντρώσει όλα,

 εκτός από ένα: το πέος του. Μη θέλοντας να αφήσει

 νεκρό τον εραστή της, έφτιαξε ένα πέος από πηλό

 και του χάρισε ξανά τη ζωή με πεολειχία. 

Πιθανότατα, εκεί οφείλεται η θρησκευτική 

σύνδεση με τη συγκεκριμένη πρακτική, 

που σε αντίθεση με άλλους πολιτισμούς, 

δεν θεωρούνταν ηθικά απεχθής. 

Μάλιστα, οι Αιγύπτιοι, όπως και οι Φοίνικες,

 ήταν μεταξύ των πρώτων που χρησιμοποιούσαν

 κόκκινα κραγιόν σαν έναν τρόπο να «διαφημίσουν»

 τις ικανότητές τους στο στοματικό έρωτα.

Πηγή