Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Ποιος θα πρέπει να είναι ο ρόλος του πολιτικού, σύμφωνα με τον Πλάτωνα;

Όταν δεν αφιερώνουμε χρόνο για την αναζήτηση
 της Αλήθειας και δεν καλλιεργούμε μια σφαιρική 
και ελεύθερη σκέψη, τότε παραμένουμε εγκλωβισμένοι 
στα σκοτάδια της άγνοιας 
και της παραπληροφόρησης. 
Ταυτόχρονα, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, γινόμαστε
 εύκολα θύματα της πλύσης εγκεφάλου
 που μας επιβάλλουν, αυτοί που κινούν τα νήματα 
για έναν προσανατολισμό αποκλειστικά προς την ύλη.
Μόνο όποιος καταφέρει και τινάξει από πάνω του 
τα δεσμά των αδυναμιών του και των ψεύτικων 
εντυπώσεων που του έχουν επιβάλλει, μόνο αυτός 
που βαδίζει ένα Δρόμο ανηφορικό προς τη δική του
 κορυφή και καταφέρνει και ξεπερνά τις δυσκολίες
 και τα εμπόδια, βγάζοντας θετικά συμπεράσματα, 
μόνο αυτός θα αντιληφτεί τη ματαιότητα
 των σκιών που κινούνται μπροστά του.
Τα σωστά πρότυπα υπάρχουν, οι απαντήσεις
 έχουν δοθεί, ας κοιτάξουμε γύρω μας 
και θα ανακαλύψουμε την πραγματικότητα 
όπως είναι και όχι όπως μας παρουσιάζεται.
Απόσπασμα
 από την Πολιτεία του Πλάτωνα.

Ο Πλάτωνας εξηγεί στο βιβλίο του πως όποιος 
καταφέρει και σπάσει τα δεσμά του 
και απελευθερωθεί, είναι αυτός που καλλιεργεί 
την ξύπνια συνείδηση. Βασισμένος τότε πάνω 
στις Ανθρώπινες αξίες και αρετές, καταφέρνει
 να γίνει Ελεύθερος και Δημιουργικός
 και να κατακτήσει το ανώτερο μέρος
 του εαυτού του, ακολουθώντας ένα αληθινό
 Φιλοσοφικό Δρόμο. 
Βέβαια είναι ένας δύσκολος Δρόμος με πολλά 
εμπόδια, λόγω των μακροχρόνιων δεσμών,
 αλλά οδηγεί στην αληθινή Ευτυχία.
Αυτός που από αληθινή αγάπη 
για την ανθρωπότητα επιστρέφει 
μέσα στη σπηλιά για να βοηθήσει 
τους δεσμώτες να απελευθερωθούν, πραγματώνει 
τον Πολιτικό Δρόμο. 
Δηλαδή πραγματικός Πολιτικός είναι αυτός 
που κατάφερε πρώτα ο ίδιος να απελευθερωθεί 
από τα δεσμά του, να ελέγξει τα ελαττώματα του 
και να καλλιεργήσει Ανθρώπινες αξίες 
και Αρετές και μετά να οδηγήσει με σοφία 
τους άλλους ανθρώπους. 
Ο πραγματικός Πολιτικός δεν στηρίζεται 
στη γνώμη των πολλών, αλλά στη Γνώση 
και την Ηθική που έχει καλλιεργήσει μέσα του.
Από αυτήν την τόσο αρχαία αλλά και τόσο 
επίκαιρη παραβολή, 
μπορούμε να βγάλουμε πολλά συμπεράσματα. 
Συμπεράσματα που δεν είναι βασισμένα 
σε ψυχολογικές επιθυμίες και ανεκπλήρωτα
 απωθημένα, αλλά στη χιλιόχρονη Σοφία
 που άφησαν πολλοί μεγάλοι Φιλόσοφοι
 και Επιστήμονες σε πολλούς Πολιτισμούς, 
σε διαφορετικές εποχές, σε όλη τη Γη.
Ο Πλάτωνας γεννήθηκε το 428 π.X., 
το μήνα Θαργηλίωνα (Μάιος) 
και καταγόταν από αρχοντική γενιά.
Είχε πάρει μουσική και γυμναστική αγωγή
 και είχε πολύ καλές μαθηματικές γνώσεις.
 Ήταν μαθητής του Σωκράτη και το γεγονός ότι 
το 399 π.Χ. ο Δάσκαλός του καταδικάστηκε 
να πιει το κώνειο, ήταν ένα πολύ συνταρακτικό
 χτύπημα για την ελεύθερη και ανήσυχη ψυχή του.
 Κατάλαβε ότι η πολιτική της πατρίδας του 
δημιουργούσε ένα αγεφύρωτο χάσμα
 για τη φιλοσοφική, ελεύθερη και ανήσυχη σκέψη
 που πρέσβευε ο ίδιος και ξεκίνησε να ταξιδεύει.
Στην Κάτω Ιταλία γνώρισε τον Πυθαγορισμό,
 στην Αίγυπτο μυήθηκε στα Μυστήρια 
των Πυραμίδων και ήταν Αρχιεροφάντης
 στα Ελευσίνια Μυστήρια. 
Στις Συρακούσες προσπάθησε να ιδρύσει 
την ιδανική του πολιτεία, άλλα έπεσε θύμα
 των ραδιουργιών της αυλής του Βασιλιά και μόλις 
που γλίτωσε τη ζωή του.
 Στην Αθήνα ίδρυσε τη δική του
σχολή-Ακαδημία, 
η οποία κράτησε σχεδόν χίλια χρόνια, 
μέχρι το 529 μ.Χ. και την πλήρη 
επικράτηση του Χριστιανισμού.
Διασώθηκαν αρκετά έργα του όπως οι «Νόμοι», 
το «Συμπόσιο», η «Πολιτεία» και αρκετά 
άλλα που επηρέασαν όλους του μετέπειτα 
Φιλόσοφους και Επιστήμονες. 

Δεν υπάρχουν σχόλια :