Τι να σου πω για την ποίηση;
Τι να σου πω γι αυτά τα σύννεφα, γι αυτό τον ουρανό;
Να τα κοιτάζω, να τα κοιτάζω και τίποτ’ άλλο.
Καταλαβαίνεις πως ένας ποιητής δεν μπορεί
να πει τίποτα για την ποίηση, ας τα αφήσουμε αυτά
στους κριτικούς και στους δασκάλους.
Μα ούτε εσύ ούτε εγώ, ούτε κανένας ποιητής,
δεν ξέρουμε τι είναι η ποίηση.
Είναι εκεί!
Κοιτάξτε.
Έχω τη φωτιά μέσα στα χέρια μου, το ξέρω
και δουλεύω τέλεια μαζί της, μα δεν μπορώ
να μιλήσω γι αυτή χωρίς να κάνω φιλολογία.
Καταλαβαίνω όλες τις ποιητικές τέχνες.
Θα μπορούσα να μιλήσω γι αυτές, αν δεν άλλαζα
γνώμη κάθε πέντε λεπτά.
Δεν ξέρω.
Ίσως μια μέρα να αγαπήσω πολύ
την κακή ποίηση, όπως αγαπώ σήμερα
την κακή μουσική, παράφορα.
Θα κάψω ένα βράδυ τον Παρθενώνα
για ν’ αρχίσω να τον κτίζω το πρωί
και να μην τον τελειώσω ποτέ.
Στις διαλέξεις μου μίλησα κάποτε για την ποίηση,
αλλά για το μόνο για το οποίο δεν μπορώ να μιλήσω
είναι η ποίησή μου.
Όχι γιατί δεν έχω συνείδηση του τι κάνω.
Αντίθετα, αν είναι αλήθεια πως είμαι ποιητής
από χάρη του θεού- ή του δαίμονα- είναι εξίσου αλήθεια
ότι είμαι ποιητής χάρη στην τεχνική
και την προσπάθεια, και γιατί κατέχω απόλυτα
του τι είναι ποίημα».
Φρ. Γκ. Λόρκα
Κι η ποίηση: ένα παιχνίδι που τα χάνεις όλα,
για να κερδίσεις ίσως ένα άπιαστο αστέρι.
Τάσος Λειβαδίτης
Στο σώμα στην ενθύμηση πονούμε.
Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις
είναι το καταφύγιο που φθονούμε.
Κωνσταντίνος Καρυωτάκης
Κι η ποίηση είναι σαν να ανεβαίνεις
μια φανταστική σκάλα
για να κόψεις ένα ρόδο αληθινό.
Τάσος Λειβαδίτης
Τα Αντικλείδια
Η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.
Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν
τίποτα και προσπερνούνε. “Ομως μερικοί
κάτι βλέπουν, το μάτι τους αρπάζει κάτι
και μαγεμένοι πηγαίνουνε να μπουν.
Η πόρτα τότε κλείνει. Χτυπάνε μα κανείς
δεν τους ανοίγει. Ψάχνουνε για το κλειδί.
Κανείς δεν ξέρει ποιος το έχει. Ακόμη
και τη ζωή τους κάποτε χαλάνε μάταια
γυρεύοντας το μυστικό να την ανοίξουν.
Φτιάχνουν αντικλείδια. Προσπαθούν.
Η πόρτα δεν ανοίγει πια. Δεν άνοιξε ποτέ
για όσους μπόρεσαν να ιδούν στο βάθος.
“Ισως τα ποιήματα που γράφτηκαν
από τότε που υπάρχει ο κόσμος
είναι μια ατέλειωτη αρμαθιά αντικλείδια
για ν” ανοίξουμε την πόρτα της Ποίησης.
Μα η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.
Γιώργης Παυλόπουλος
Τίποτα σπουδαίο δεν είναι η ποίηση
όταν είναι πραγματική ποίηση
όπως τίποτα σπουδαίο δεν είναι
η αναπνοή, το κλάμα, το γέλιο....
Πάν Καρτσωνάκης
Το πρώτο σκαλί
Εις τον Θεόκριτο παραπονιούνταν
μια μέρα ο νέος ποιητής Ευμένης·
«Τώρα δυο χρόνια πέρασαν που γράφω
κ' ένα ειδύλλιο έκαμα μονάχα.
Το μόνον άρτιόν μου έργον είναι.
Αλλοίμονον, είν' υψηλή το βλέπω,
πολύ υψηλή της Ποιήσεως η σκάλα·
κι απ' το σκαλί το πρώτο εδώ που είμαι
ποτέ δεν θ' αναιβώ ο δυστυχισμένος».
Είπ' ο Θεόκριτος· «Αυτά τα λόγια
ανάρμοστα και βλασφημίες είναι.
Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει
νάσαι υπερήφανος κ' ευτυχισμένος.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.
Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο
πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει.
Εις το σκαλί για να πατήσεις τούτο
πρέπει με το δικαίωμά σου νάσαι
πολίτης εις των ιδεών την πόλι.
Και δύσκολο στην πόλι εκείνην είναι
και σπάνιο να σε πολιτογραφήσουν.
Στην αγορά της βρίσκεις Νομοθέτας
που δεν γελά κανείς τυχοδιώκτης.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα».
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1899)
The first step
The young poet Eumenes
complained one day to Theocritus:
"For two years I have been writing
just to create one mere idyll.
It is my only completed work.
Alas, I see that it is steep,
the ladder of Poetry is very steep;
and from the first step where I am now,
unhappy me, I shall never go higher."
Theocritus said: "These words
are unfitting and blasphemous.
For even if you are on the first step,
you should be proud and happy.
Coming this far is no small accomplishment;
what you have achieved is great glory.
And even this first step
is from the common world very far away.
To set foot upon this step
you must rightfully be
a citizen of the city of ideas.
And in that city it is hard
and rare to become a citizen.
In its agora you find Lawmakers
whom no scoundrel can fool.
Coming this far is no small accomplishment;
what you have achieved is great glory."
Konstantιnos P. Kavafis (1899)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου