Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

Αν δεν υπήρχαν, εκείνα τα λόγια που μας πλήγωσαν;

Αλήθεια, πόσο όμορφη θα ήταν η νύχτα 
δίχως τη μέρα;
Το μαύρο δίχως το άσπρο;

Έχετε ποτέ σκεφτεί 
πόσο διαφορετικές θα ήταν οι εικόνες,
του κόσμου μας,
δίχως τους ενδιάμεσους τόνους των χρωμάτων;
Δίχως το άσπρο και το μαύρο;
Το φως και την απουσία του;
Έχετε ποτέ αναρωτηθεί 
πώς θα εκτιμούσαμε τη μουσική
αν δεν υπήρχαν οι χρόνοι;
Τα λόγια δίχως τη σιωπή
τι αξία θα είχαν;
Τα γλυκόλογα,
 αν δεν υπήρχαν, εκείνα τα λόγια που μας πλήγωσαν; 
Οι όμορφες στιγμές, αν δεν υπήρχαν οι άλλες,
αυτές που δε θέλουμε να θυμόμαστε;
Πως θα εκτιμούσα την παρουσία σου
αν δεν είχα βιώσει, πριν από αυτό, την απουσία σου;
Πόσο πολύτιμη θα ήσουν για μένα;
Τι θα ήμουν έτοιμος να θυσιάσω γι αυτό;
Πόση από την ελευθερία μου;
Με πονάει και είναι περίεργο
γιατί εγώ έχω χτίσει, ανεπαίσθητα έστω,
όλο αυτό το τείχος
όλη αυτήν την μάντρα που με προστατεύει
αλλά και με φυλακίζει ταυτόχρονα.
 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 
Αλήθεια, πόση αξία θα είχε η ζωή
αν δεν υπήρχε ο θάνατος;
          Πάν Καρτσωνάκης


Δεν υπάρχουν σχόλια :